CEJSH - Yadda

1

The Form of Agreement on the Transfer of Rights and Obligations of a Party to a Contractual Relationship

100%

Drapała P.

Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

|

2021

|

vol. 13

|

issue 1

209-219

PL

Celem artykułu jest analiza problemu formy wymaganej dla umowy o przejęcie praw i obowiązków jednej ze stron stosunku obligacyjnego przez podmiot trzeci, uznawanej w naszym systemie prawnym za umowę nienazwaną, znanej szerzej w obcych ustawodawstwach (Vertragsübernahme, transfer of contract, cession de contract). Zagadnienie to rozważane jest z uwzględnieniem różnych możliwych konfiguracji podmiotowych tej umowy, a także różnej natury prawnej przejmowanych praw i obowiązków. Problem ten nie był dotąd przedmiotem pogłębionych rozważań w polskim piśmiennictwie. Zdaniem autora umowę przejęcia praw i obowiązków jednej ze stron stosunku zobowiązaniowego należy zgodnie z teorią jedności kwalifikować jako jednorodną czynność prawną, nie zaś jako złożenie dwóch odrębnych (samodzielnych) czynności cesji wierzytelności (art. 509 k.c.) i przejęcia długu (teoria podziału). Wymaga ona zatem dochowania formy pisemnej pod rygorem nieważności. Wymóg ten odnoszony do całej umowy wynika z art. 522 zd. 1 k.c., przy czym wyczerpuje zarazem łagodniejsze wymogi formalne przewi dziane dla cesji wierzytelności (art. 511 k.c.). W artykule autor odnosi się również do zagadnienia, czy do formy analizowanej umowy znajduje zastosowanie art. 77 § 1 k.c. oraz pactum de forma odnosząca się do czynności zmian treści umowy (art. 76 zd. 1 k.c.).

EN

This article seeks to explore the issue of the required form of agreement on the transfer of rights and obligations of a party to a contractual relationship by a third party, which in the Polish legal system functions as an innominate contract and is more common in foreign legislations (Vertragsübernahme, transfer of contract, cession de contract). This issue has been analysed taking into account the various possible configurations of parties to such an agreement as well as the various legal natures of the rights and obligations transferred. So far, this matter has not been thoroughly discussed in the Polish legal literature. According to the author, in line with the unity theory, an agreement on the transfer of rights and obligations of a party to a contractual relationship should be classified as a single legal transaction and not as two separate (independent) transactions of claim assignment (Article 509 of the Civil Code) and debt transfer (division theory). Therefore, it requires a written form otherwise being invalid. This requirement applicable to an entire agreement results from Article 522 sentence 1 of the Civil Code; it also meets less strict formal requirements regarding claim assignment (Article 511 of the Civil Code). In this paper, the author also discusses the question of whether Article 77 § 1 of the Civil Code and pactum de forma regarding amendments to an agreement (Article 76 sentence 1 of the Civil Code) apply to the form of the agreement in question.

2

Niedopuszczalność zastrzegania na podstawie zasady swobody umów „quasi-kar umownych” - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17.01.2020 r. (IV CSK 579/17)

100%

Drapała P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2021

|

issue 9

67-71

EN

The commentary concerns an interesting issue whether, based on the principle of freedom of contract (Article 3531 of the Civil Code), the provisions on „quasi-contractual penalties” consisting in the obligation to pay a specified amount to the creditor in the event of withdrawal from the contract due to the debtor's delay in performing of monetary obligation, should be considered valid. This is an important problem for practice, as this kind of „penalties” under various names are often used. The view of the Supreme Court that denies the admissibility (validity) of such provisions deserves approval and the commentary presents a number of further legal arguments strengthening this position.

PL

Glosa dotyczy interesującego problemu dopuszczalności zastrzegania w ramach swobody umów (art. 3531 k.c.), „quasi-kar umownych” polegających na obowiązku zapłaty oznaczonej kwoty na rzecz wierzyciela w razie odstąpienia przez niego od umowy z powodu opóźnienia dłużnika w spełnieniu świadczenia pieniężnego. Jest to zagadnienie istotne dla praktyki, ponieważ tego rodzaju „kary umowne” pod różnymi nazwami są nierzadko stosowane w obrocie. Pogląd Sądu Najwyższego wykluczający dopuszczalność (ważność) tego rodzaju postanowień zasługuje na aprobatę, a w glosie przedstawiono szereg dalszych argumentów prawnych wzmacniających to stanowisko.

3

Kryteria oceny ważności kary umownej określonej za pomocą mierników wartości innych niż oznaczona suma - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 3.10.2019 r. (I CSK 280/18)

100%

Drapała P.

Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

|

2020

|

issue 9

57-60

EN

The commentary concerns a significant judgment of the Supreme Court, which specifies the criteria for assessing the validity of the contractual penalties, the amount of which has been expressed using measures of value other than the specified sum. The views of the Supreme Court both as regards the definition of the aforementioned criteria and the inadmissibility of reserving contractual penalties in a non-pecuniary form in the Polish legal system deserve full approval. The commentary presents additional argumentation resulting from the functional, systemic and comparative interpretation of law supporting the views expressed by the Supreme Court as well as the impact of the commented judgment on contractual practice.

PL

Glosa dotyczy istotnego wyroku Sądu Najwyższego, określającego kryteria oceny ważności kar umownych, których wysokość została wyrażona za pomocą mierników wartości innych niż oznaczona suma. Poglądy SN zarówno co do określenia wspomnianych kryteriów, jak i niedopuszczalności zastrzegania w polskim systemie prawnym kar umownych w postaci niepieniężnej, zasługują na pełną aprobatę. W glosie przedstawiono dodatkową argumentację wynikającą z wykładni funkcjonalnej, systemowej i prawnoporównawczej, przemawiającą za zapatrywaniami wyrażonymi przez SN oraz wpływ komentowanego wyroku na praktykę kontraktową.

Refine search results

2 Przegląd Ustawodawstwa Gospodarczego

1 Krytyka Prawa. Niezależne studia nad prawem

3 Drapała P.

2 2021

1 2020

Search results

The Form of Agreement on the Transfer of Rights and Obligations of a Party to a Contractual Relationship

Niedopuszczalność zastrzegania na podstawie zasady swobody umów „quasi-kar umownych” - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 17.01.2020 r. (IV CSK 579/17)

Kryteria oceny ważności kary umownej określonej za pomocą mierników wartości innych niż oznaczona suma - glosa do wyroku Sądu Najwyższego z 3.10.2019 r. (I CSK 280/18)