Indicazioni fondamentali per la formazione della coscienza alla luce dell’insegnamento di Giovanni Paolo II

• Authors: Wolski Jan

Title variants

PL

Podstawowe wskazania dotyczące formacji sumienia w świetle nauczania Jana Pawła II

• Languages of publication: IT

Abstracts

PL

Dzisiaj często podejmuje się kwestię kryzysu wartości moralnych. Wskazuje się, na zrozumiałe w tym względzie, powiązanie z zagadnieniem sumienia, wskazując na konieczność właściwej jego formacji, które może i powinno stać się narzędziem odnowy społeczno-moralnej współczesnego społeczeństwa. Odnowa nie tylko samego człowieka, ale i świata, uzależniona jest w dużej mierze również od właściwej formacji ludzkiego sumienia. Nauczanie Jana Pawła II często na to uwarunkowanie jednoznacznie wskazuje. Tak jak człowiek jest pierwszą i podstawową drogą Kościoła (RH 14), tak podstawą drogą wszelkiej odnowy moralnej, społecznej i politycznej jest właściwa formacja sumienia. W dobie dzisiejszego pluralizmu i szeroko pojętej wolności człowieka, coraz częściej człowiek odwołuje się do własnego sumienia, wskazując na nie jako na ostateczną i nieomylną instancję własnego wartościowania i działania. Sumienie stanowi dla człowieka najbliższą „instancję” moralnego wartościowania i jest „ośrodkiem” oceny i podejmowania działania. Dodać od razu jednak należy, że nie ma ono przywileju nieomylności. Często zdarza się, iż ono błądzi, niewłaściwie dokonując wartościującej etycznie oceny. Sumienie, jako najbliższa i subiektywna norma, aby mogła stanowić pewny „drogowskaz” w podejmowaniu ocen i decyzji działania człowieka, powinno być wciąż formowane. Jest to proces nieustanny i wielowymiarowy. Niniejszy artykuł pragnie ukazać, na podstawie nauczania Jana Pawła II, jakie są podstawowe wskazania dotyczące formacji sumienia. Najpierw dokonana została krótka analiza dotycząca uzasadnienia konieczności formacji sumienia. Następnie wskazano na adekwatne środki tejże formacji. I tak, zgodnie z myślą Papieża, do podstawowych środków formacji zostały zaliczone: dążenie do umiłowania prawdy, zdobywanie właściwej postawy wobec wartości i norm obiektywnych, ze wskazaniem na szczególne miejsce, jakie zajmuje samo prawo Boże, a którego wypełnianie pozwala na pełną realizację siebie samego. Prawo to staje się jednocześnie drogocennym, obiektywnym „światłem”, punktem odniesienia dla subiektywnej normy, którym jest sumienie. Ważne w interesującej nas tutaj formacji, było zagadnienie autorytetów, zwłaszcza autorytetu Kościoła, który i w tej materii spełnia rolę Matki i Nauczycielki. Następnie została dokonana analiza niektórych szczegółowych, ale koniecznych środków formacji sumienia. Ostatnia część została poświęcona omówieniu środowiska, w których formacją się dokonuje. Spośród wielu, rodzina, szkoła i wspólnoty chrześcijańskie mają swoje specyficzne znaczenie i zadanie.

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi/Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie
• Journal: Łódzkie Studia Teologiczne
• Year: 2002-2003
• Volume: 11-12
• Pages: 45-78

Contributors

author

Wolski Jan