Obrona własnych praw czy przekraczanie własnego „ja” – polemicznie o asertywności

• Authors: Śliwak Jacek

Title variants

EN

Defending one’s rights or surpassing one’s “ego” – a critical comment on assertiveness

EN

Defence of one`s own rights or transgressing of one`s own self - polemicaly about assertiveness

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The problem discussed in the article concerns nonassertive behaviour and its psychological consequences. In the next part of the paper the author presents many definitions of assertive behaviour, showing how the concept is understood by different psychologists. According to some authors, assertiveness is behaviour which is used in defence of individual’s right. Other psychologists emphasize in definition expressing feelings, attitudes, wishes and opinions in direct, decisive and honest way. There are also authors who define assertive behaviour as a right expression of any feelings, different from anxiety or a direct way of expressing thoughts, feelings and wishes in socially approved way. In the last part of the article there is a critical assessment of presented conceptions.

Keywords

PL

asertywność; nieasertywność; obrona własnych praw; manipulacja

• Publisher: Wyższe Seminarium Duchowne w Łodzi
• Journal: Łódzkie Studia Teologiczne
• Year: 2008
• Volume: 17
• Pages: 373-384

Contributors

author

Śliwak Jacek

• Katolicki Uniwersytet Lubelski im. Jana Pawła II, Lublin

References

• Alberti R., Emmons M., (2002), Asertywność, Gdańsk: GWP.
• Argyle M., (1999), Psychologia stosunków międzyludzkich, Warszawa: PWN.
• Benedykt XVI, (2006), Encyklika Deus Caritas est – O miłości chrześcijańskiej, Poznań: Pallotinum.
• Dziewiecki M., (2002), Empatia i asertywność jako korelaty dojrzałości człowieka, w: J. Makselon (red.), Studia z psychologii rozwoju, Kraków: Wydawnictwo Naukowe PAT, 55–76.
• Gałdowa A., (1994), Drogi i bezdroża psychologii religii, „Znak”, 46, 2, 30–43.
• Goleman D., (2007), Inteligencja społeczna, Poznań: Dom Wydawniczy REBIS.
• Guitton J., (1965), Dziennik, Warszawa: Instytut Wydawniczy PAX.
• Grzesiuk L., (1979), Style komunikacji interpersonalnej, Warszawa: Wydawnictwo UW.
• Kiereś B., (1999), Asertywność czy wychowanie uczuć?, „Roczniki Nauk Społecznych”, 27, 2, 97–104.
• Kilpatrick W.K., (1997), Psychologiczne uwiedzenie. Brzemię własnego „Ja”, Poznań: W drodze.
• Kilpatrick W.K., (2002), Psychologiczne uwiedzenie. Czy psychologia zastąpi religię?, Poznań: W drodze.
• Król-Fijewska M., (1993), Stanowczo, łagodnie, bez lęku, czyli 13 wykładów o asertywności, Warszawa: INTRA.
• Mika S., (1987), Jak modyfikować własne zachowania, Warszawa: PWN.
• Oleś M., (1996), Koncepcja siebie u dzieci asertywnych i nieasertywnych: submisyjnych i agresywnych, „Roczniki Filozoficzne”, 4.
• Oleś M., (1998), Asertywność u dzieci, Lublin: TN KUL.
• Reykowski J., (1976), Nastawienia egocentryczne i nastawienia prospołeczne, w: J. Reykowski (red.), Osobowość a społeczne zachowanie się ludzi, Warszawa: KiW, 169–234.
• Szustrowa T., (1972), Zdolność do działania na rzecz celów pozaosobistych a niektóre własności rodzinnego treningu wychowawczego, w: J. Rejkowski (red.), Studia z psychologii osobowości, „Zeszyty Naukowe Instytutu Psychologii UW”, Warszawa: Wydawnictwo UW, 12–80.
• Śliwak J., (2001), Osobowość altruistyczna, Lublin: RW KUL.
• Vitz P.C., (2002), Psychologia jako religia, Warszawa: Oficyna Wydawnicza LOGOS.