Człowiek jako aktor na scenie życia. Teorie G. H. Meada i E. Goffmana a narracyjne gry fabularne

• Authors: Dorota Ćwiklińska-Surdyk , Augustyn Surdyk

Title variants

EN

MAN AS AN ACTOR ON THE STAGE OF LIFE. G. H. MEAD’S AND E. GOFFMAN’S THEORIES AND NARRATIVE ROLE-PLAYING GAMES

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The aim of the article is to demonstrate that George Herbert Mead’s symbolic interactionism theory and Erving Goffman’s dramaturgical perspective theory may find applications in the analysis of narrative (table-top) role- playing games through the concept of role-taking in social human interactions common to both theories. After putting the foundations of both theories next to the phenomenon of role-playing games, the authors point to certain qualities of the latter – namely, the qualities which could make RPG a useful tool for the further development of human self-consciousness and for preparing people for the enactment of different social roles.

Keywords

EN

GEORGE HERBERT MEAD; SYMBOLIC INTERACTIONISM; ERVING GOFFMAN; DRAMATURGICAL APPROACH; NARRATIVE/TABLE-TOP ROLE-PLAYING GAMES

• Publisher: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Journal: Homo Ludens
• Year: 2012
• Issue: 1(4)
• Pages: 45-62

Contributors

author

Dorota Ćwiklińska-Surdyk

• Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland), ul. Kossaka 9/7, 60-759 Poznań, Poland

author

Augustyn Surdyk

References

• Busse-Brandyk, A., Chmielewska-Łuczak, D. (2009). Narracyjne gry fabularne jako droga do nieświadomości, Homo Ludens, 1, 61-73.
• Chmielewska-Łuczak, D., Matkowski, C. (2007). Archetypiczna podróż bohatera w grach fabularnych. W: A. Surdyk, J.Z. Szeja (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom II, s. 247-254). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Chmielewska-Łuczak, D., Matkowski, C. (2008). Kilka uwag o NIEwchodzeniu w rolę. Homo Communicativus, 3(3), 199-212.
• Ćwiklińska-Surdyk, D. (2008). Człowiek jako aktor na scenie życia. Teorie George’a Herberta Meada i Ervinga Goffmana na przykładzie gier fabularnych. Niepublikowana praca magisterska napisana w Instytucie Filozofii UAM, Poznań.
• Galińska, E. (2007). Odgrywana postać a własne „ja” graczy RPG”. W: A. Surdyk, J.Z. Szeja (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom II, s. 255-268). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Geertz, C. (1996). O gatunkach zmąconych. (Nowe konfiguracje myśli społecznej) (tłum. Z. Łapiński). W: R. Nycz (red.), Postmodernizm. Antologia przekładów (s. 214-235). Kraków: Wydawnictwo Baran i Suszyński.
• Goffman, E. (1981). Człowiek w teatrze życia codziennego (tłum. H. Śpiewak, P. Śpiewak). Warszawa: Państwowy Instytut Wydawniczy.
• Homo Communicativus (czasopismo naukowe), numery 2/2008 i 3/2008.
• Homo Ludens (czasopismo naukowe), numery 1/2009, 1/2010 i 1/2011.
• Krysińska, D. (2007). Role-Playing Games a rozwój moralny graczy. W: A. Surdyk, J.Z. Szeja (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom II s. 269-276). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Matkowski, C. (2008). Tożsamość i osobowość w relacjach gracz-postać w grach fabularnych. Homo Communicativus, 3(3), 213-228.
• Mead, G.H. (1975). Umysł, osobowość, społeczeństwo (tłum. Z. Wolińska). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Surdyk, A. (2007a). Od Tolkiena do Glottodydaktyki, czyli o Technice Gier Fabularnych w dydaktyce języków obcych i gustach literackich studentów. W: A. Surdyk (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom I, s. 91-98). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Surdyk, A. (2007b). (red.). Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom I). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Surdyk, A. (2008). Klasyfikacja interakcji w grach typu role-playing games oraz relacje komunikacyjne i dydaktyczne w technice gier fabularnych. Homo Communicativus, 3(2), 115-125.
• Surdyk, A., Szeja, J.Z. (2007). (red.). Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (tom II). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Szeja, J.Z. (2004). Gry fabularne. Nowe zjawisko kultury współczesnej. Kraków: Wydawnictwo Rabid.