Serial jako element praktyk społecznych

• Authors: Łukasz Sokołowski

Title variants

EN

TV-SERIES AS SOCIAL PRACTICES ELEMENT

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The purpose of the article is to show how the TV-series — one of the most important forms of television production — is incorporated into the daily routines of the spectators. Michel de Certeau perspective of applied sociology of everyday life and critical reflection on everyday life is used as a theoretical framework. In the case of TV-series, the routines can take a form of: (1) “logging in” and “reading”” TV-series, (2) movement and sociability routines, and (3) discursive development of received meanings. “Soap opera experience” consists mainly of linguistic practices cultivated while watching the series, which is a modern form of storytelling, socializing, which changes the audiences’ view of reality, its social framework for evaluation and interpretation. A viewer is critical and active; they use consumption processes as an excuse to construct their own meanings and narratives, and negotiate the meaning of what is presented to them.

Keywords

PL

socjologia codzienności; praktyka społeczna; serial; oralność; język; uspołecznienie

EN

sociology of everyday life; social practice; TV-series; soap opera; orality; language; socialization

• Publisher: Instytut Studiów Politycznych PAN
• Journal: Kultura i Społeczeństwo
• Year: 2011
• Volume: 55
• Issue: 2-3
• Pages: 187-208

Contributors

author

Łukasz Sokołowski

• Uniwersytet Warszawski

References

• Abercrombie Nick, Longhurst Brian, 1998, Audiences: A Social Theory of Performance and Imagination, Sage, London.
• Abu-Lughod Lila, 2002a, The Objects of Soap Opera: Egyptian Television and the Cultural Politics of Modernity, w: Kelly Askew, Richard R. Wilk (red.), The Anthropology of Media: A Reader, Blackwell Publishing, Malden, MA–Oxford.
• Abu-Lughod Lila, 2002b, Egyptian Melodrama: Technology of the Modern Subject, w: Faye D. Ginsburg, Lila Abu-Lughod, Brian Larkin (red.), Media Worlds: Anthropology on New Terrain, University of California Press, Berkley–Los Angeles–London.
• Abu-Lughod Lila, 2006, Dramas of Nationhood: The Politics of Television in Egypt, The University of Chicago Press, Chicago–London.
• Ang Ien, 1996, Watching Dallas: Soap Opera and the Melodramatic Imagination, Routledge, New York.
• Barnes Barry, 2001, Practice as Collective Action, w: Theodore R. Schatzki, Karin Knorr- -Cetina, Erike von Savigny (red.), The Practice Turn in Contemporary Theory, Routledge, London–New York.
• Baszton Krzysztof, 2008, Telewizja a komunikacja w przestrzeni domowej. Studium przypadku, „Kultura Współczesna”, nr 4.
• Bielak Tomasz, Filiciak Mirosław, Ptaszek Grzegorz (red.), 2011, Zmierzch telewizji. Prze- miany medium. Antologia, Scholar, Warszawa.
• Bird S. Elizabeth, 2003, The Audience in Everyday Life: Living in a Media World, Routledge, New York–London.
• Bruner Jerome, 1990, Życie jako narracja, „Kwartalnik Pedagogiczny”, nr 2.
• Burszta Wojciech, 1998, Antropologia kultury. Tematy, teorie, interpretacje, Zysk i Ska, Poznań.
• Certeau Michel de, 2008, Wynaleźć codzienność. Sztuki działania, tłum. Katarzyna Thiel-Jańczuk, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• Czapliński Przemysław, 2007, Powrót centrali: literatura w nowej rzeczywistości, Wydawnictwo Literackie, Kraków.
• Eco Umberto, 1996, Superman w literaturze masowej, tłum. Joanna Ugniewska, PIW, Warszawa.
• Elias Norbert, 2008, Społeczeństwo jednostek, tłum. Janusz Stawiński, Wydawnictwo Na- ukowe PWN, Warszawa.
• Filiciak Mirosław, 2011, TV czy nie-TV? Telewizja doby post-soap i sieci peer-to-peer, w: Mirosław Filiciak, Barbara Giza, Post-soap. Nowa generacja seriali telewizyjnych a polska widownia, Scholar, Warszawa.
• Filiciak Mirosław i in., 2010, Młodzi i media. Nowe media a uczestnictwo w kulturze. Raport Centrum Badań nad Kulturą Popularną SWPS, Szkoła Wyższa Psychologii Społecznej, Warszawa.
• Fiske John, 1987, TV: Re-situating the Popular in People, „The Australian Journal of Media and Culture”, nr 1.
• Goban-Klas Tomasz, 2005, Cywilizacja medialna. Geneza, ewolucja, eksplozja, WSiP Warszawa.
• Godzic Wiesław, 2004, Telewizja i jej gatunki po „Wielkim Bracie”, Uniwersitas, Kraków. Halawa Mateusz, 2003. Wszystko w rodzinie: o potrzebie etnograficznego badania polskiej publiczności telewizyjnej, „Kultura Popularna”, nr 1.
• Halawa Mateusz, 2006, Życie codzienne z telewizorem, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• Hall Stuart, 1987, Kodowanie i dekodowanie, „Przekazy i Opinie”, nr 1–2.
• Herzfeld Michael, 2004, Antropologia. Praktykowanie teorii w kulturze i społeczeństwie, tłum.
• Maria M. Piechaczek, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• Katz Elihu, Lazarsfeld Paul Felix, Roper Elmo, 2005, Personal Influence: The Part Played by People in the Flow of Mass Communications, Transaction Publishers, New Brunswick, New Jersey.
• Krajewski Marek, 1997, Konsumpcja i współczesność. O pewnej perspektywie rozumienia świata społecznego, „Kultura i Społeczeństwo”, nr 3.
• Krajewski Marek, 2003, Kultury kultury popularnej, Wydawnictwo Naukowe UAM, Poznań.
• Kuligowski Waldemar, 2010, Diagnoza Wprost: Co oglądają Polacy, „Wprost”, nr 4. Lévi-Strauss Claude, 1969, Myśl nieoswojona, tłum. Andrzej Zajączkowski, PWN, Warszawa.
• Lévi-Strauss Claude, 1970, Antropologia strukturalna, tłum. Krzysztof Pomian, PIW, Warszawa.
• Liszowska-Magdziarz Małgorzata, 2008, Media powszednie: Środki komunikowania masowego i szerokie paradygmaty medialne w życiu codziennym Polaków u progu XXI wieku, Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego, Kraków.
• Lull James, 1990, Inside Family Viewing: Ethnographic Research on Television Audiences, Routledge, London–New York.
• McLuhan Marshall, 2001, Wybór tekstów, tłum. Ewa Różalska, Jacek M. Stokłosa, Zysk i Ska, Poznań.
• Morley David, 1986, Family Television: Cultural Power and Domestic Leisure, Routledge, London.
• Morley David, 2003, Być w domu w mobilnym świecie, „Kultura Popularna”, nr 3. Nowicki Paweł, 2006, Co to jest telenowela?, Oficyna Wydawnicza ASPRA-JR, Warszawa.
• Piaget Jean, 1972, Strukturalizm, Wiedza Powszechna, Warszawa.
• Rakoczy Marta, 2010, Między praktykowaniem a pisaniem codzienności, „Kultura Współcze- sna”, nr 4.
• Ricouer Paul, 1989, Język, tekst, interpretacja, tłum. Piotr Graff, Katarzyna Rosner, PIW, Warszawa.
• Schatzki Theodore R., 2001, Introduction: Practice Theory, w: Theodore R. Schatzki, Karin Knorr-Cetina, Erike von Savigny (red.), The Practice Turn in Contemporary Theory, Routledge, London–New York.
• Simmel Georg, 2005, Towarzyskość. Przykład socjologii czystej lub formalnej, w: Georg Sim- mel, Socjologia, tłum. Małgorzata Łukasiewicz, Wydawnictwo Naukowe PWN, War- szawa.
• Skrzypczak Józef, (red.), 1999, Popularna encyklopedia mass mediów, Kurpisz, Poznań. Staniszkis Jadwiga, 2006, O władzy i bezsilności, Wydawnictwo Literackie, Kraków. Steffen Vibeke, 1997, Life Stories and Shared Experience, „Sociology of Science and Medicine”, nr 1.
• Szkudlarek Tomasz, 1999, Media. Szkic z filozofii i pedagogiki dystansu, Oficyna Wydawnicza Impuls, Kraków.
• Thompson John B., 2006, Media i nowoczesność. Społeczna teoria mediów, tłum. Izabela Mielnik, Astrum, Wrocław.
• Tunstall Jeremy, 1983, The Media in Britain, Constable and Company Ltd, London. Warner Michael, 2002, Publics and Counterpublics, Zone Books, New York.
• Wilk Paulina, 2011, Detronizacja telewizora, „Rzeczpospolita”, nr 28.