PL
W pierwszej części opracowania została przedstawiona hipoteza zmian w polityce regionalnej Unii Europejskiej w latach 2000-2006. Na tym tle scharakteryzowano niezbędne dostosowania modelu polityki regionalnej Polski do rozwiązań Unii Europejskiej. W kolejnej części przedstawiono najważniejsze inspiracje dla Polski wynikające z instrumentów polityki regionalnej stosowanych w tej organizacji. Czwarta część została poświęcona ocenie dotychczas stosowaneg instrumentarium wspierania rozwoju regionalnego w Polsce. W kolejnych częściach omówiono: metody finansowego wspierania rozwoju regionalnego, wspieranie rozwoju infrastruktury technicznej, niematerialne instrumenty wspierania rozwoju regionalnego oraz rolę strategicznego programowania rozwoju regionalnego. W zakończeniu wskazano, iż diagnoza sytuacji potwierdziła niedostatki aktualnie stosowanej instrumentacji rozwoju regionalnego w Polsce. Przedstawione uwarunkowania jednoznacznie potwierdzają potrzebę równorzędnego traktowania tych czterech grup instrumentów. Skuteczne ich stosowanie nie jest możliwe bez przyjęcia odpowiednich rozwiązań prawnych kształtujących podstawy działalności interwencyjnej państwa oraz ukształtowania odpowiednich struktur instytucjonalnych zarówno na poziomie krajowym jak i regionalnym. Integracja europejska oznacza, że wszystkie instrumenty polityki regionalnej powinny być rozpatrywane z punktu widzenia przyszłego członkostwa Polski w Unii Europejskiej.