PL
Artykuł jest próbą ujęcia tematu udostępniania kultury osobom z niepełnosprawnością narządu słuchu, z perspektywy uwzględniającej kwestie społeczne, językowe oraz kulturowe. Najważniejsze zagadnienia zaprezentowane w pierwszej części to: historia języka migowego i kultury Głuchych w Polsce oraz niejasności związane z rozróżnianiem metod komunikacji na dwa sposoby: język migowy i język migany. Na podstawie tych rozważań w artykule omówione zostały kolejne zagadnienia: rola tłumacza języka migowego w procesie udostępniania kultury oraz rola języka polskiego jako niepewnego medium przekazywania informacji osobom z niepełnosprawnością słuchu. Warstwa teoretyczna tekstu jest przeplatana praktycznymi wskazówkami i rozwiązaniami, które mogą ułatwić projektowanie oferty muzeów dla tego konkretnego typu gościa. W podsumowaniu artykułu znajduje się wykaz najciekawszych realizowanych w Polsce projektów, mogących stanowić cenną inspirację dla osób, które stawiają pierwsze kroki w organizowaniu wydarzeń dla ludzi niesłyszących i słabosłyszących.