EN
Artykuł jest prezentuje problem radykalnego salafizmu w Szwecji w kontekście krystalizacji zagrożeń terrorystycznych. Ze względu na radykalizację terroryzmu jest to ważny problem, będący udziałem także wielu innych państw europejskich i pozaeuropejskich. Celem artykułu jest diagnoza wyzwań dla bezpieczeństwa, płynących ze strony nurtów radykalnych w środowiskach imigranckich, a także działań zapobiegawczych, wdrażanych na przestrzeni ostatnich lat przez szwedzkie władze. Ponieważ badania nad terroryzmem i ekstremizmem salafickim implikują przyjęcie metod interdyscyplinarnych, w artykule zastosowano metodę historyczną i systemową, a także odwołano się do M.Sagemana „teorii sieci” ilustrującej mechanizmy funkcjonowania komórek terrorystycznych. Główne wnioski, płynące z zawartych w tekście rozważań, dotyczą istnienia zagrożeń terrorystycznych w państwie, którego fundamentem jest wielokulturowość i nastawienie na integrację. Ekstremizm dżihadystyczny usiłuje prowadzić swą narrację i w takim środowisku oraz dotrzeć ze swym przesłaniem do mieszkających na terenie Szwecji młodych muzułmanów. Stanowi to z kolei pożywkę dla postaw antymigranckich i niechętnych muzułmanom, które – jakkolwiek nie są dominujące – zaznaczają się w pejzażu społecznym tego państwa