PL
Edukacja inkluzyjna zawiera w sobie zarówno konstrukty teoretyczne (np. najmniej ryzykowne założenie, założenie kompetencji), jak i zmienne wdrożeniowe (np. program nauczania, otoczenie, praktyki instruktażowe). Jeśli zmienne te są rozpatrywane razem, wyłania się złożony i wielowarstwowy proces rozwoju szkół włączających. Dodatkowo, istnieje proces wdrażania praktyk opartych na badaniach naukowych, które pomagają uczniom z potrzebą wsparcia. Pomoc ta owocuje niespodziewanym postępem w nabywaniu oraz wprowadzaniu w życie nowych umiejętności, a także rozwojem procesów samorealizacji i autonomii. Wspomniane zmienne są opisane na przykładzie historii osoby z niepełnosprawnościami, która przez 15 lat uczyła się w odosobnieniu, a przez kolejne 7 – z rówieśnikami, uczestnicząc w życiu społeczności. Różnica ta miała znaczące przełożenie na proces samorozwoju oraz nabywania autonomii przez opisaną uczennicę.