PL
Esej jest krytyczną analizą poglądów Petera Kivy’ego na temat moralnego uwikłania muzykiabsolutnej. Jest ona, zdaniem autora, niezdolna do oddziaływania na sferę moralnościw trzech wyróżnionych przez Kivy’ego aspektach. Po pierwsze, nie może działać nasłuchaczy na poziomie behawioralnym; następnie, nie może wpływać trwale na zmianępostaw i charakteru; wreszcie, nie przekazuje, nawet pośrednio, żadnej wiedzy w sensieepistemicznym. Choć autor na poziomie argumentacji filozoficznej nie umie wykazaćbezpośredniego związku muzyki z moralnością, to jednak jako wrażliwy słuchacz wierzyw tajemniczą zdolność muzyki do przemiany ludzkich serc.