PL
W ostatnich latach uchwalono w Polsce kilka aktów prawnych dotyczących zwalczania przestępczości zorganizowanej i terroryzmu. Najważniejsze z nich dotyczą możliwości prowadzenia czynności operacyjno-rozpoznawczych przez wszystkie uprawnione do tego służby i instytucje. Uchwalono także ustawę o przeciwdziałaniu i zwalczaniu terroryzmu. Znacznie poszerzony obecnie zakres pracy operacyjnej (kontrola operacyjna, operacje specjalne) stosowany jest przede wszystkim w zwalczaniu przestępczości zorganizowanej. Bardzo istotne zmiany nastąpiły także w systemie zwalczania terroryzmu. Polska ustawa antyterrorystyczna uporządkowała przede wszystkim system instytucji odpowiedzialnych za działania w tym zakresie. Jasno sprecyzowano kwestie odpowiedzialności za konkretne obszary działań, wyznaczono instytucje uprawnione do ich koordynacji oraz wydawania poleceń w ramach całego systemu antyterrorystycznego państwa. W zwalczaniu przestępczości zorganizowanej nie ma jak dotąd instytucji o takich uprawnieniach. Nie ma ich także Policja, odpowiedzialna formalnie za zwalczanie przestępczości zorganizowanej. Współpraca pomiędzy Policją a innymi służbami i instytucjami zwalczającymi przestępczość zorganizowaną oparta jest na licznych dwustronnych i wielostronnych porozumieniach. Mają one różny zakres i obejmują: – zasady wymiany informacji, – tworzenie wspólnych zespołów operacyjno-śledczych, – współpracę techniczną, – koordynację współpracy międzynarodowej, – wzajemną pomoc logistyczną, – szkolenie funkcjonariuszy i pracowników. Porozumienia te, w zależności od instytucji, które je zawarły, mogą mieć charakter bardzo szczegółowy jak i ogólnie regulować możliwości współdziałania. Wydaje się, iż biorąc pod uwagę doświadczenia w stosowaniu ustawy antyterrorystycznej, niezbędne jest całościowe prawne uregulowanie zasad współdziałania służb i instytucji zwalczających także przestępczość zorganizowaną.