PL
Zgodnie z definicją tożsamości narracyjnej, zaprezentowanej przez Dana P. McAdamsa,obecność artysty w przestrzeni społecznej można odbierać przez pryzmat Heideggerowskiego„bycia-w-świecie”. Taka forma zanurzenia, bezpośrednio związana z kategorią doświadczenia(fenomenologicznego), pozwala odczytywać konkretną twórczość w sposóblinearny. Szczególnym przykładem lub też sposobem pojęciowej eksplikacji tożsamościnarracyjnej są dzieła będące autorefleksją artysty – myślą poświęconą jego własnej drodzetwórczej. Celem niniejszej pracy będzie więc wskazanie elementów i narzędzi, za pomocąktórych kształtowana jest tożsamość narracyjna. Analiza, bazująca na wiedzy filozoficznej,skupi się na konkretnym przykładzie – płycie pt. Anima będącej podsumowaniemdwudziestoletniej drogi artystycznej Justyny Steczkowskiej.