HALINA STĘPIEŃ (1929–2008)

• Authors: Ptaszyńska, Eliza

Abstracts

PL

Halina Stępień, doc. dr habilitowany historii sztuki, urodziła się 9 września 1929 r. w Warszawie, gdzie zmarła nagle 9 lipca 2009 roku. Jej rodzinnym gniazdem była willa na Żoliborzu, zbudowana przed 1939 r. przez jej ojca, oficera Wojska Polskiego i pracownika Urzędu Skarbowego. W 1954 r. obroniła na Uniwersytecie Warszawskim, na sekcji Historii Sztuki Wydziału Humanistycznego pracę magisterską pt. „Okres warszawski w twórczości Józefa Pankiewicza”, napisaną pod kierunkiem profesora Juliusza Starzyńskiego. Kontakt z profesorem, którego była asystentką i współpracowniczką, oraz podjęta na mocy obowiązującego wówczas nakazu praca w Instytucie Sztuki określiły zawodowe losy Haliny Stępień. Początkowo jej zainteresowania skupiały się wokół sztuki współczesnej. W 1964 r. rozpoczęła opracowywanie korespondencji Maksymiliana i Aleksandra Gierymskich. Zainteresowała się wówczas twórczością obu braci, ale szczególnie bliski okazał się jej Maksymilian, co zaowocowało wieloma publikacjami na temat jego dzieła. Praca ta doprowadziła ją do badań nad fenomenem polskiego środowiska artystycznego, żyjącego i tworzącego w XIX i początkach XX wieku w Monachium. Zajęcie się tym tematem umożliwiła jej współpraca z profesorem Andrzejem Ryszkiewiczem, prowadzona w ramach projektu badawczego nad polskimi środowiskami artystycznymi poza granicami kraju. Halina Stępień już do końca życia zajmowała się tą problematyką, stając się z czasem niepodważalnym autorytetem w tej dziedzinie. Jej dorobek naukowy został ukoronowany dziełem o wielkim znaczeniu dla polskiej i europejskiej historii sztuki. W latach 1990-2003 opublikowała trzytomowe opracowanie monograficzne dotyczące środowiska polskich artystów w Monachium w latach 1828–1914.

• Publisher: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
• Journal: Muzealnictwo
• Year: 2009
• Volume: 2009(50)
• Pages: 316-320

Contributors

author

Ptaszyńska, Eliza