MUZEUM MORSKIE W BARCELONIE ŚWIATŁO I SZKŁO W SŁUŻBIE EKSPOZYCJI

• Authors: Mączyński, Dominik

Abstracts

PL

Muzeum Morskie (Museu Marítim) w Barcelonie położone jest przy Moll de la Fausta, niedaleko od brzegu morza, u wylotu najbardziej znanej w Barcelonie ulicy – Las Ramblas. Siedziba muzeum to dawne Królewskie Arsenały sięgające swoją historią czasów gotyku. Związane nierozerwalnie z historią rozwoju miasta, są przykładem zachowanej do dzisiaj ciekawej budowli wojskowej, której rozwiązania przestrzenne zapewniały możliwości budowy, naprawy i obsługi dużych galer, wchodzących w skład wojennej floty Korony Aragońskiej. Muzeum Morskie wprowadziło się w te mury już w 1929 r., a obecny kształt uzyskało dzięki projektowi architektów Esteve i Roberta Terrades, którzy rozpoczęli prace w 1985 roku. W ekspozycji muzealnej specjalnie wyeksponowano te elementy konstrukcji budowli, które dzisiaj są częściowo zasłonięte. Mocowanie współczesnych materiałów budowlanych jest punktowe i odwracalne – prawie nie narusza autentycznej zabytkowej substancji. W architekturze muzeum bardzo ciekawie zastosowano szkło – nieprzypadkowe odbicia powstałe w szklanych taflach stanowią artystyczne poszerzenie i wydłużenie niektórych fragmentów budynku. Najciekawszy efekt, związany z odbiciami w szkle i z multimediami uzyskano na pokładzie królewskiej galery Real Juana de Austria, której replika jest jednym z najważniejszych eksponatów muzeum. Wykorzystano dwa ekrany – pierwszy, projekcyjny umocowany wysoko nad galerą i drugi – szklany, w którym odbija się obraz z tego pierwszego, a który jest przejrzysty w czasie gdy nie ma projekcji. Należy stanąć na pomoście przerzuconym nad poziomem pokładu w pobliżu rufy galery i patrzeć w kierunku dziobu. Nagle, w tej perspektywie, pojawiają się postacie galerników, wiosłujących z wysiłkiem w czasie burzy morskiej. Odnosimy niezapomniane wrażenie jakby przybyły duchy z przeszłości, aby pokazać nam swoją walkę z żywiołem. Oświetlenie muzeum można podzielić na dwie grupy: światło podkreślające architekturę i konstrukcję Arsenałów Królewskich oraz światło służące ekspozycjom. W niektórych miejscach użyto nowych źródeł światła jakimi są diody „LED”, które zastosowane już w wielu muzeach na świecie w bardzo ciekawy sposób pomagają w tworzeniu sugestywnej muzealnej scenografii – ta prawdziwa rewolucja w dziedzinie oświetlenia, która dzieje się na naszych oczach spowoduje, że niedługo tradycyjne żarówki zostaną pewnie całkowicie wyeliminowane z użycia, jako archaiczne i nieekonomiczne źródła światła. Muzeum Morskie posiada bogate zbiory. Podzielono je m.in. na działy: historii portu i stoczni królewskich w Barcelonie, budownictwa okrętowego, szkutnictwa oraz historii nawigacji i kartografii, świata galer, które królowały na Morzu Śródziemnym w XVII w., oraz wojen i podbojów. Prezentowane są wybrane zagadnienia związane z podróżami, odkryciami, handlem i rybołówstwem oraz interesujące kolekcje: malarstwa marynistycznego, galionów (figur dziobowych), a także modeli wotywnych wykonanych przez osoby, uratowane z żywiołu lub zlecano ich wykonanie za dusze tych, których pochłonęło morze. Przed wejściem do muzeum ustawiono drewnianą łódź podwodną „Ictineo” pochodząca z 1859 r., a do nadbrzeża zacumowany jest szkuner „Santa Eulalia”– zbudowany w 1918 r. historyczny statek, który został drobiazgowo odrestaurowany i jest w pełni sprawny.

• Publisher: Krajowy Ośrodek Badań i Dokumentacji Zabytków
• Journal: Muzealnictwo
• Year: 2009
• Volume: 2009(50)
• Pages: 267-274

Contributors

author

Mączyński, Dominik