PL
Cel. Celem niniejszego artykułu jest zaprezentowanie autorskiej definicji środowiska bezpieczeństwa. Jest ona redefinicją i rozszerzeniem wąskiego (czteroelementowego) ujęcia środowiska bezpieczeństwa, zawartego w Białej Księdze Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej. Autor proponuje ujęcie szerokie (ośmioelementowe). Metody. Do sformułowania redefinicji środowiska bezpieczeństwa doprowadziło autora przyjęcie pewnych założeń. Po pierwsze, przyjęto koncepcję istnienia trójkąta (potrzeby) bezpieczeństwa oraz założono, że istnienie tego trójkąta stanowi warunek konieczny i wystarczający do powstania potrzeby bezpieczeństwa. Po drugie, przyjęto też koncepcję istnienia rombu (kultury) bezpieczeństwa, który stanowi warunek konieczny i wystarczający dla zaistnienia zjawiska bezpieczeństwa, czyli zaspokojenia potrzeby bezpieczeństwa. Wyniki. Przyjęcie powyższych założeń doprowadziło autora do konkluzji, że wąskie ujęcie środowiska bezpieczeństwa należy ontycznie rozszerzyć, uwzględniając elementy wchodzące w skład trójkąta (potrzeby) bezpieczeństwa oraz rombu (kultury) bezpieczeństwa. W ten sposób powstała ośmioelementowa definicja środowiska bezpieczeństwa. Wnioski. Artykuł ukazuje istotny dla nauk o bezpieczeństwie problem, który dotyczy potrzeby rozszerzenia definicji środowiska bezpieczeństwa. Autor przedstawił i uzasadnił alternatywną do wąskiego ujęcia środowiska bezpieczeństwa propozycję, która bazuje na definicji wąskiej, przedstawionej w Białej Księdze Bezpieczeństwa Narodowego Rzeczypospolitej Polskiej.