PL
Pedagogika ekologiczna, jako subdyscyplina pedagogiczna, jest stosunkowo nową nauką. Pedagodzy zostali interesuje się kwestiami środowiskowymi, rozumieniem naturalnego środowiska życia i relacji między człowiekiem a środowiskiem naturalnym, dopiero w ostatniej ćwierci XX wieku. Do dziś tożsamość pedagogiki ekologicznej jest przedmiotem wielu dyskusji naukowych, a nawet sporów. Jednak tak być powinno podkreślił, że ta nauka ma swój przedmiot badań, własny system pojęciowy, własne metody badawcze, oraz własne koncepcje opisujące i wyjaśniające przedmiot badań. Niemniej jednak w wielu pedagogicznych podręczniki, problem relacji między człowiekiem a środowiskiem naturalnym został całkowicie pominięty. Artykuł jest próbą określenia tożsamości omawianej subdyscypliny, jej aksjologicznej i podstawy metodologiczne i miejsce we współczesnym świecie, które podlega ciągłym zmianom.