PL
Artykuł podejmuje problematykę uprowadzeń i porwań rodzicielskich jako zjawiska będącego kryzysem wydolności rodziny. Przyjęta problematyka implikuje konieczność analizy opisywanego zagadnienia zarówno z perspektywy naruszenia normy prawnej jak i zakłócenia funkcjonowania rodziny jako środowiska wychowawczego. Ten drugi aspekt pociąga za sobą konieczność wskazania, możliwości wyjścia z kryzysu, dróg pomocy, osób i organizacji mogących tej pomocy udzielić a także szans na zaradzenie skutkom sytuacji trudnej na przyszłość. Jako szczególną formę działań naprawczych podejmowanych w opisywanej sytuacji wskazano mediację rodzinną, która stanowić może drogę do pogłębionej analizy i zrozumienia konfliktu przez strony, co może decydować o skuteczności w przeciwdziałaniu powtarzalności zjawiska.