„Obrzydliwe narośla płaczliwego romantyzmu”. O Beniowskim Juliusza Słowackiego

• Authors: Leszczyński, Marcin

Abstracts

PL

W 1841 roku Wacław Jabłonowski w recenzji Beniowskiego Juliusza Słowackiego dostrzegł w poecie ognisty deszcz, który oczyści naród z „obrzydliwych narośli płaczliwego romantyzmu”. Niniejszy artykuł ukazuje ironiczną grę z motywem łez w poemacie, która jest przede wszystkim grą z konwencjami literackimi. Przykład pożegnalnych listów miłosnych skrapianych obficie łzami rozpatrywany jest nie tylko w kontekście dystansu wobec afektywności sentymentalnej i romantycznej (zagadnienie sztuczności/autentyzmu) czy wobec literackich stylów, lecz także imagologicznych konstrukcji (projektowanej czy rzeczywistej) polskości i reakcji na utratę niepodległości. Poprzez zestawienie z Don Juanem Byrona artykuł ukazuje przełamywanie przez Słowackiego ironii i zmierzanie w stronę mistycyzmu.

Keywords

PL

Juliusz Słowacki; Beniowski; Byron; Wacław Jabłonowski; łzy; konwencje literackie; ironia

• Publisher: Uniwersytet Bielsko-Bialski
• Journal: Świat i Słowo
• Year: 2021
• Volume: 36(1)
• Pages: 197-210

Dates

published

2021-03-10

Contributors

author

Leszczyński, Marcin