PL
Nadrzędnym celem artykułu jest omówienie popkulturowego życia historycznych dzieł sztuki w wybranych reklamach humorystycznych. Po pierwsze, przedstawiono działanie teorii humoru dotyczące rozwiązywania niezgodności (incongruity-resolution) i opozycji względem tzw. scenariusza (script opposition). Następnie autorka przechodzi do tematu popkulturyzacji sztuki wizualnej w reklamach. Na koniec zwraca uwagę na konkretne przypadki popkulturyzacji i „ufajniania” sztuki w kilku multimodalnych reklamach, co pozwala dostrzec mechanizmy wzbudzania humoru wynikające z ciągłego procesu przenoszenia historycznych dzieł sztuki do świata popkultury i reklamy. W tym celu autorka prezentuje anglojęzyczne reklamy, w których do wprowadzenia humoru wykorzystuje się sztuki wizualne.