PL
W polskim ustawodawstwie istnieje wiele przepisów, które dotyczą prawnej ochrony dziecka. Działanie lub zaniechanie działania, które powoduje naruszenie praw dziecka chronionych prawem, powinno być surowo zabronione i karane. Reakcję tę gwarantują różne gałęzie prawa: prawo rodzinne, prawo cywilne, prawo administracyjne i - w końcu - prawo karne. Reakcja karna na naruszenie prawa dziecka jest ograniczona tylko do sytuacji związanej z popełnieniem przestępstwa. Naruszenie odporności fizycznej dziecka jest przykładem tego rodzaju zachowania. Niestety, formalne sformułowanie rozporządzenia (art. 217, kodeks karny) - w szczególności przedmiot ochrony, który jest niejednoznaczny i ograniczenie proceduralne (prywatny tryb ścigania) - powoduje, że ochrona odporności fizycznej dziecka jest ograniczona i subiektywna.