PL
W artykule rozpatrzono analizowanie architektury jako źródło kompleksowego wychowania uczniów szkoły ogólnokształcącej, w szczególności wychowania estetycznego. Jej wpływ wychowawczy wynika z artystycznych cech architektury, które mają ogromny potencjał do wykorzystania w działaniach szkoleniowych i wychowawczych. Podkreślono ścisłe powiązanie architektury z licznymi materialnymi i duchowymi przejawami kultury ludzkości, a zatem z różnymi dziedzinami wiedzy naukowej i twórczości artystycznej nauczanymi w szkole ogólnokształcącej. Autorka określa zasady wykorzystania badania architektury w wychowaniu estetycznym, na podstawie których można opracowywać skuteczne metody wychowawcze.