Problematyka środków przymusu bezpośredniego w świetle konstytucyjnego wymogu regulacji ustawowej (art. 31 ust. 3 Konstytucji RP 2). cz.

• Authors: Prusek, Michał

Abstracts

PL

Zastosowanie środków przymusu bezpośredniego nieodzownie wiąże się z ograniczeniem praw i wolności człowieka i obywatela. Zgodnie z art. 31 ust. 3 Konstytucji RP, znajdującym oparcie w art. 17 MPPOiP oraz art. 8 EKPC, a także art. 52 KPP UE, wspomniane ograniczenia mogą być wprowadzone tylko w drodze ustawy. Nie wystarczy przy tym, aby materia środków przymusu bezpośredniego znajdowała się w akcie odpowiedniej rangi, uchwalonym przez ustawodawcę. Przesłanka ta zawiera w sobie również wymóg konkretyzacji oraz kompletności ustawowej regulacji. Rozważania na gruncie obecnego stanu prawnego dokonane w pierwszej części niniejszego artykułu mają na celu ustalenie, czy ustawa o środkach przymusu bezpośredniego stanowi w świetle art. 31 ust. 3 Konstytucji RP wystarczającą podstawę do zastosowania środków przymusu bezpośredniego przez funkcjonariuszy Policji, ABW, AW oraz ŻW przy wykonywaniu czynności w postępowaniu egzekucyjnym w administracji, w postępowaniu egzekucyjnym w sprawach cywilnych oraz w procesie karnym.

Keywords

PL

przymus bezpośredni; użycie siły; uprawnienia Policji; prawa człowieka; pomoc komornikowi

• Publisher: Wyższa Szkoła Policji w Szczytnie
• Journal: Przegląd Policyjny
• Year: 2016
• Volume: 4(124)
• Pages: 153-164

Dates

published

2019-11-18

Contributors

author

Prusek, Michał

Identifiers

DOI

10.5604/01.3001.0013.5798