PL
Kolejnym krokiem na drodze do poszerzenia wiedzy o dziejach warszawskiego rzemiosła rusznikarskiego XVIII i XIX wieku, było odnalezienie przez autora artykułu materiału archiwalnego ściśle związanego z tym tematem. Okazał się nim być ważny dokument – inwentarz pośmiertny po rusznikarzu Karolu Jędrzeju Giebenhanie, synu Karola Ludwika znakomitego rusznikarza warszawskiego. Jest to akt nr 5423 z sierpnia 1827 r., z którego wynika, że Karol Jędrzej (Andrzej) – jak na rzemieślnika – posiadał dość zasobnie wyposażone mieszkanie i pracownię rusznikarską, w której do swojej śmierci szkolił trzech terminatorów. Głębsze studia nad tym inwentarzem pozwalają na pewną ocenę nie tylko samej osoby – Karola Jędrzeja, jakiego był wyznania, jak bardzo byli on i jego rodzina zamożni, ale również świadczą o poziomu kultury jaki prezentował on sam oraz jego rodzina. Nadto, ów dokument unaocznia jak wyglądało wyposażenie domu i warsztatu – w tym zasobów materialnych, części z których składała się broń, gotowych osad (drewniane łoża) do broni, a także jakie Karol Jędrzej Giebenhan miał zobowiązania względem innych. Zdaniem autora, ostatni prezentowany dokument – inwentarz pośmiertny, jest następnym cennym źródłem pozwalającym na lepsze poznanie środowisk rodzin rusznikarskich, które miały niewątpliwy wpływ na ogólny poziom rzemiosła warszawskiego przełomu XVIII i XIX wieku.