PL
W artykule prezentuję wyniki badań jakościowych zrealizowanych w wybranej instytucji resocjalizacyjnej dla nieletnich dziewcząt w grupie kadry pedagogicznej z różnym stażem zawodowym. Podstawą do analizy stały się dane pochodzące z wywiadów grupowych z kadrą pedagogiczną. Celem omawianych badań była analiza wypowiedzi kadry pedagogicznej na temat rozumienia efektów w pracy resocjalizacyjnej z wychowankami. Badanie obejmowało siedem grup fokusowych. Wnioski z przeprowadzonych badań pozwalają na stwierdzenie, że kadra pedagogiczna wybranej instytucji resocjalizacyjnej dla nieletnich nie ma trudności w identyfikacji efektów procesu resocjalizacji, utożsamia je z pożądaną (prospołeczną) zmianą zachowania swoich podopiecznych, nie zawsze utrwaloną, jednak na tyle możliwą do zidentyfikowania, że można nad nią dalej pracować, co w opinii badanych jest również efektem. Najczęściej pojawiające się efekty w pracy resocjalizacyjnej z wychowankami, wymieniane przez uczestników grup fokusowych, to osiągnięcia edukacyjne oraz wychowawcze związane z przestrzeganiem regulaminu instytucji oraz realizacją obowiązków. Zdaniem badanych efekty związane ze zmianami w kształtującej się osobowości wychowanek są trudniejsze do określenia i potrzeba zdecydowanie więcej czasu, aby je osiągnąć. Badani zwracali także uwagę na kluczową rolę informacji zwrotnych, które są przekazywane podopiecznym na temat zmian w ich zachowaniu, co sprzyja pojawianiu się kolejnych, już bardziej złożonych zmian, jak np. wzrost poziomu samooceny nieletnich. Indywidualny program edukacyjno-terapeutyczny (IPET) z perspektywy badanych jest ważnym narzędziem w pracy wychowawczej i ułatwia identyfikację efektów oraz określanie celów w bieżących działaniach. Uczestnicy badania mają świadomość, że na efekt pracy resocjalizacyjnej składa się wiele czynników i nie można analizować go przez pryzmat pojedynczych wskaźników.