PL
Charakterystyczną cechą funkcjonowania krajowej elektroenergetyki w latach 90. jest istotne ograniczenie presji na środowisko, zwłaszcza w zakresie emisji zanieczyszczeń gazowych (Luchter 1996). Skala tego zjawiska jest szczególnie duża w przypadku redukcji dwutlenku siarki, pomimo zachowania w sektorze monokultury paliw stałych oraz pojawienia się od l 994 r. progresywnej tendencji w produkcji energii elektrycznej. Analiza relacji i uwarunkowań między przemysłem a środowiskiem należy do tradycyjnego, nie tracącego na aktualności kierunku badawczego geografii przemysłu (Kortus 1986, Wieioński 2000).