PL
Artykuł poświęcony jest reformowaniu szkolnictwa wyższego w Polsce w latach 1989–2009 a ściślej mówiąc regulacjom prawnym, które bądź to weszły w życie, bądź jako projekty nowelizacji prawa wskazywały propozycje zmian w funkcjonowaniu szkolnictwa wyższego na przestrzeni ostatnich 20 lat. Zarysowane w ten sposób zostały dzieje reform pozwalających na stopniowe modelowanie systemu szkół wyższych równolegle do zmian gospodarczych, społecznych i politycznych w Polsce, a także na realizację Procesu Bolońskiego i umiejscowienie się w europejskiej przestrzeni edukacyjnej. Celem artykułu jest zilustrowanie procesu reformowania szkolnictwa wyższego także z perspektywy debaty publicznej, która towarzyszyła stanowieniu prawa w tym obszarze. Głosy bezpośrednio zainteresowanych reformami reprezentantów środowiska akademickiego, zazwyczaj krytyczne, dotyczą nie tylko zasadności wielu z proponowanych zmian, ale przede wszystkim dowodzą słabości samej reformy – kolejności podejmowanych w kierunku przygotowania reformy działań, wadliwego przygotowania dokumentów rządowych, sposobu przeprowadzania konsultacji społecznych. W szerszym kontekście wskazuje się na słabość polityki edukacyjnej państwa w odniesieniu do szkolnictwa wyższego
EN
The article critically examines the modernization of the Higher Education (HE) sector from the perspective of reflexive modernization. The source of radical change of HE in Poland was the neoliberal institutional solution, opening HE institutions to privatization, competition and marketization and freeing them from the heteronomic bureaucratic structure legitimized by the conditions of the previous system. To explain the nature of the changes in Higher Education, three analytical categories of reflexive modernization are used as heuristic tools: individualization, risk and reflexivity.