Truth and meaning in the maze of irony: A glance at Muriel Spark’s fiction

• Authors: Walczuk Anna

Title variants

PL

Prawda i znaczenie w labiryncie ironii – refleksja nad fikcją literacką Muriel Spark

• Languages of publication: EN

Abstracts

EN

The article addresses the issue of truth and its treatment in the fiction of Muriel Spark (1918–2006), who with her first novel, The Comforters, made her name as a distinctly post-modern novelist. The publication of The Comforters coincided with her conversion to Roman Catholicism, and Spark was explicit about the vital influence which her newly-embraced religion had upon her becoming a writer of fiction. The major point in the following argument is Spark’s overt declaration that her writing of novels, which she defines in terms of lies, represents her quest for absolute truth. This apparently paradoxical admission is reflected in Spark’s creative output, which combines most unlikely features: postmodernist leanings, commitment to religious belief and a deep-seated conviction on the part of the author about the irrefutable validity of absolute truth. The article focuses mainly on two of Spark’s novels: The Only Problem and Symposium, which demonstrate the postmodernist perspective with its insistence on the relativity of truth or its outright negation in the form of the concept of “post-truth”. The presented analysis shows how Spark’s narratives pursue truth across the multiplicity of continually undermined meanings jointly generated by the text and the reader as its recipient. The discussion emphasises the irony which Muriel Spark proposes as the most effective strategy for getting an inkling of absolute truth, which remains for Spark a solid though evasive value, hidden under the multiplicity of meanings.

PL

Artykuł podejmuje rozważania na temat prawdy w fikcji literackiej Muriel Spark (1918–2006), pisarki angielskiej która już w swojej pierwszej powieści, The Comforters (Pocieszyciele), dała wyraz postmodernistycznemu profilowi własnej twórczości literackiej. Wydanie The Comforters zbiegło się w czasie z jej konwersją na rzymski katolicyzm, a sama pisarka wyraźnie podkreślała wpływ, jaki przyjęcie religii katolickiej miało na jej twórczość powieściopisarską. Główny punkt odniesienia w dyskusji stanowi stwierdzenie Spark, że powieść, którą ona sama definiuje w kategoriach fikcyjnego kłamstwa, jest w istocie poszukiwaniem absolutnej prawdy. To paradoksalne na pierwszy rzut oka wyznanie, znajduje odzwierciedlenia w całej twórczości Spark, która łączy na pozór nieprzystające do siebie elementy, jak postmodernistyczne predylekcje, katolicką religijność, a nade wszystko głębokie przekonanie autorki o niepodważalności prawdy absolutnej. Artykuł skupia się głównie na dwóch powieściach: The Only Problem (Jedyny problem) i Symposium (Uczta), które podejmują dialog z postmodernistyczną perspektywą relatywizacji prawdy bądź też jej całkowitej negacji w koncepcji “post-prawdy”. Przedstawiona analiza ukazuje jak dyskurs narracyjny podąża za wyznacznikiem prawdy mimo, albo przy pomocy, ciągłego podważania cząstkowych znaczeń generowanych łącznie poprzez tekst powieści oraz czytelnika jako odbiorcy przesłania tekstu. Artykuł podkreśla znaczenie ironii, która w powieściach Spark staje się najbardziej efektywną strategią zbliżania się do prawdy absolutnej, a ta w jej twórczości pozostaje wciąż trwałą, chociaż nieuchwytną, wartością skrywaną pod wielością znaczeń i interpretacji.

Keywords

EN

Muriel Spark; fiction; truth; irony; postmodernism

PL

Muriel Spark; fikcja; prawda; ironia; postmodernizm

• Publisher: Uniwersytet Gdański
• Journal: Beyond Philology: An International Journal of Linguistics, Literary Studies and English Language Teaching
• Year: 2018
• Issue: 15/4
• Pages: 101-115

Dates

published

2018

Contributors

author

Walczuk Anna

• Jagiellonian University

References

• Aristotle (2004). The Metaphysics. Trans. Hugh Lawson-Tancred. London: Penguin Classics.
• Bradbury, Malcolm (1977). “Muriel Spark’s fingernails”. In: Patricia Meyer Spacks (ed.). Jersey: Prentice Hall, 137-149.
• Dane, Joseph (1991). The Critical Mythology of Irony. Athens – London: The University of Georgia Press.
• Dyson, A. E. (1965). The Crazy Fabric: Essays in Irony. London: Macmillan.
• Eliot, Thomas Stearns (2002). Collected Poems 1909-1962. London: Faber and Faber.
• Enright, D. J. (1986). The Alluring Problem: As Essay on Irony. Oxford – New York: Oxford University Press.
• Frankel, Sara (1987). “An interview with Muriel Spark”. Partisan Review 54/3: 443-457.
• Glicksberg, Charles (1969). The Ironic Vision in Modern Literature. The Hague: Martinus Nijhoff.
• Kermode, Frank (1963). “The house of fiction”. Partisan Review 30/1: 61-82.
• Kermode, Frank (1970). “Sheerer Spark”. The Listener 84: 425, 427.
• Kermode, Frank (1990 [1971]). “Muriel Spark”. Modern Essays. Fontana Press, 267-284.
• McHale, Brian (1987). Postmodernist Fiction. New York – London: Methuen.
• McQuillan, Martin (ed.) (2002). Theorizing Muriel Spark: Gender, Race, Deconstruction. Houndmills, Basingstoke, Hampshire: Palgrave.
• Mellor, Anne K. (1980). English Romantic Irony. Cambridge, Massachusetts: Harvard University Press.
• Roberts, David. “Post-truth politics”. Grist. 1 April 2010. Available at <http://grist.org/article/2010-03-30-post-truth-politics/>. Acces-sed 20.12.2018.
• Spark, Muriel (1961). “My Conversion”. The Twentieth Century 170/ 1011: 58-63.
• Spark, Muriel (1985). The Only Problem. London: Triad Grafton Books.
• Spark, Muriel (1991). Symposium. London: Penguin Books.
• Spark, Muriel (1993). Curriculum Vitae. London: Penguin Books.
• Waugh, Patricia (1984). Metafiction: The Theory and Practice of Self-Conscious Fiction. London – New York: Routledge.
• Wheeler, Kathleen M. (ed.) (1984). German Aesthetic and Literary Criticism: The Romantic Ironists and Goethe. Cambridge: Cambridge University Press.
• Whittaker, Ruth (1982). The Faith and Fiction of Muriel Spark. London: Macmillan.