Jednostka 'najróżniejsze' na tle operacji semantycznej stopniowania

• Authors: Grochowski Maciej

Title variants

EN

The unit najróżniejsze ‘all sorts of’ against the background of the semantic operation of grading

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The paper presents a detailed semantic and syntactic analysis of such linguistic units in Polish as różne, najróżniejsze, and a preliminary description of such units as przeróżne, najprzeróżniejsze. The following hypotheses are substantiated: 1. The adjectives różny, przeróżny are not gradable; 2. The sequences najróżniejsze, najprzeróżniejsze resemble the superlative form of adjectives, but are separate linguistic units, and not in fact superlatives.

Keywords

EN

semantics; syntax; linguistic unit; adjective; grading; the superlative of adjectives

• Publisher: Księgarnia Akademicka
• Journal: LingVaria : Półrocznik Wydziału Polonistyki UJ poświęcony zagadnieniom języka i językoznawstwa
• Year: 2015
• Issue: Numer Specjalny
• Pages: 47-60

Contributors

author

Grochowski Maciej

• Uniwersytet Mikołaja Kopernika, Toruń

References

• Bałabaniak D., 2007, Kategoria intensywności na tle wykładników stopnia, „Polonica” XXVIII, s. 13–21.
• Bałabaniak D., 2013, Polskie intensyfikatory leksykalne na tle wyrażeń gradacyjnych, Opole.
• Bańko M., 2002, Wykłady z polskiej fleksji, Warszawa.
• Bogusławski A., 1978/1989, Towards an operational grammar, „Studia Semiotyczne” 8, s. 29–90; przekład: Preliminaria gramatyki operacyjnej, „Polonica” 13, s. 163–223.
• Bogusławski A., 1987, Czy istnieje fleksja?, „Studia Gramatyczne” VIII, s. 7–33.
• Bogusławski A., 1994, O niektórych operacjach asemantycznych w języku polskim, [w:] P. Jacobsen, J. S. Jensen, R. Klukowska (red.), En slavist i humanismens tegn, København, s. 8–15.
• Bogusławski A., 2010, Dwa studia z teorii fleksji (i inne przyczynki), Warszawa.
• Bogusławski A., Danielewiczowa M., 2005, Verba polona abscondita. Sonda słownikowa III, Warszawa.
• Bogusławski A., Wawrzyńczyk J., 1993, Polszczyzna, jaką znamy. Nowa sonda słownikowa, Warszawa.
• Dróżdż-Łuszczyk K., 2006, Studium konstrukcji elektywnych we współczesnej polszczyźnie, Warszawa,
• Grochowski M., 2000, Funkcja intratekstualna leksemów a ich cechy gramatyczne (analiza wyrażenia wszelki), „Poradnik Językowy” z. 5, s. 1–10.
• Grochowski M., 2008, Operatory metatekstowe o kształcie superlatiwu przysłówka, LXIV, Beograd, s. 61–72.
• Grochowski M., 2011, Metaoperatory o postaci komparatiwu przysłówka (we współczesnym języku polskim), Novi Sad – Beograd, s. 85–94.
• Grochowski M., Kisiel A., Żabowska M., 2014, Słownik gniazdowy partykuł polskich, Kraków.
• Grzegorczykowa R., 1998, Przysłówek, [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa, s. 524–535.
• ISJP: M. Bańko (red.), Inny słownik języka polskiego, Warszawa 2000.
• Janus E., 1981, Wykładniki intensywności cechy (na materiale polskim i rosyjskim), Wrocław.
• Jurkowski M., 1976, Semantyka i składnia wyrażeń gradacyjnych (w językach wschodniosłowiańskich), Katowice.
• Kallas K., 1998, Przymiotnik, [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa, s. 469–523.
• Karolak S., 1999, Stopniowanie, [w:] K. Polański (red.), Encyklopedia językoznawstwa ogólnego, Wrocław, s. 559–561.
• Kleszczowa K., 2003, Staropolskie derywaty przymiotnikowe i ich perspektywiczna ewolucja, Katowice.
• Kleszczowa K., 2004, Kategoria stopnia staropolskich przymiotników, [w:] H. Kurek, J. Labocha (red.), Studia Linguistica Danutae Wesołowska oblata, Kraków, s. 85–92.
• Kowalik K., 1978, Przedrostki w systemie przymiotnikowym języka polskiego, „Polonica” IV, s. 175–201.
• Kowalik K., 1997, Struktura morfonologiczna współczesnej polszczyzny, Kraków.
• Kuryłowicz J., 1936, Dérivation lexicale et dérivation syntaxique. Contribution à la théorie des parties du discours, „Bulletin de la Société de linguistique de Paris” XXXVI, s. 79–92.
• Laskowski R., 1977, Od czego lepszy jest lepszy?, „Język Polski” LVII, s. 323–334.
• Laskowski R., 1984, Podstawowe pojęcia morfologii, [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa, s. 9–57.
• Laskowski R., 1998, Zagadnienia ogólne morfologii, [w:] R. Grzegorczykowa, R. Laskowski, H. Wróbel (red.), Gramatyka współczesnego języka polskiego. Morfologia, Warszawa, s. 27–86.
• Laskowski R., b.d., Defektywne paradygmaty stopniowania (handout).
• Misz H., 1967, Opis grup syntaktycznych dzisiejszej polszczyzny pisanej, Bydgoszcz.
• Nagórko A., 1987, Zagadnienia derywacji przymiotników, Warszawa.
• NKJP: Narodowy Korpus Języka Polskiego, www.nkjp.pl.
• NSPP: A. Markowski (red.), Nowy słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 1999.
• Saloni Z., 1974, Klasyfikacja gramatyczna leksemów polskich, „Język Polski” LIV, s. 3–13, z. 2, s. 93–101.
• Saloni Z., Świdziński M., ⁴1998, Składnia współczesnego języka polskiego, Warszawa.
• SBr: Słownik 100 tysięcy potrzebnych słów pod redakcją profesora Jerzego Bralczyka, Warszawa 2005.
• SJPD: W. Doroszewski (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1958–1969.
• SJPSz: M. Szymczak (red.), Słownik języka polskiego, Warszawa 1978–1981.
• SPP: W. Doroszewski, H. Kurkowska (red.), Słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa 1973.
• SWJP: B. Dunaj (red.), Słownik współczesnego języka polskiego, Warszawa 1996.
• Szober S., 1968, Słownik poprawnej polszczyzny, Warszawa.
• Szupryczyńska M., 1980, Opis składniowy polskiego przymiotnika, Toruń.
• Tokarski J., 32001, Fleksja polska, Warszawa.
• Urbańczyk S., 1945, Polskie przymiotniki typu przepiękny, przesławny, „Język Polski” XXV, s. 78–82.
• USJP: S. Dubisz (red.), Uniwersalny słownik języka polskiego, Warszawa 2003.
• Wajszczuk J., 2010, Functional class (so called „part of speech”) assignment as a kind of meaning-bound word syntactic information, „Cognitive Studies / Études cognitive” 10, s. 15–33.
• Wierzbicka A., 2007, Słowa klucze. Różne języki – różne kultury, Warszawa.
• Wróbel H., 2001, Gramatyka języka polskiego, Kraków.
• WSJP: Wielki Słownik Języka Polskiego PAN, www.wsjp.pl.
• Żabowska M., 2006, Cechy składniowe i semantyczne partykuły w zasadzie, „Polonica” XXVI−XXVII, s. 117–129.

Identifiers

DOI

10.12797/LV.10.2015.1SP.05