PL
Artykuł stanowi próbę odpowiedzi na pytanie, na czym powinna polegać społeczna odpowiedzialność uniwersytetu ekonomicznego, w kontekście zapoczątkowanego w 2005 r. procesu przekształcenia polskich uczelni ekonomicznych w uniwersytety ekonomiczne. Autor uważa, że taka zmiana nazwy uczelni ekonomicznej powinna pociągnąć za sobą istotną zmianę sposobu myślenia całej wspólnoty akademickiej oraz zmianę w sposobie jej działania. Zarówno myślenie, jak i działanie wspólnoty uniwersytetu ekonomicznego powinno wynikać z dążenia do prawdy i chęci realizacji zasady uniwersalności nie tylko horyzontalnej, polegającej na otwarciu się na inne dziedziny i rodzaje wiedzy, lecz przede wszystkim wertykalnej, polegającej na pogłębianiu wiedzy. Ta postawa powinna przejawiać się w większej otwartości na prawdę o samym człowieku. Wyrazem tego powinna być koncentracja edukacji i badań wokół trzech postaw człowieka: „być”, „mieć” i „nie mieć” oraz ich wzajemnych relacji. Autor zgłasza postulaty działań, które mogłyby pomóc w dostosowaniu się wspólnot akademickich do nowych zadań wynikających ze zmiany statusu uczelni, a zarazem mogłyby dopomóc w odbudowaniu autorytetu uniwersytetu ekonomicznego. Postulowane działania powinny opierać się na fundamencie miłości i troski o człowieka, a nie na kategorii zysku ekonomicznego. Od wyboru systemu wartości zależy to, jakie dziedzictwo kulturowe uczelnia przekaże przyszłym pokoleniom.
EN
The paper tries to answer the question about the social responsibility of an economic university, in the context of the reform introduced in the Polish system of higher education in 2005, which allowed to transform the former economic academies into economic universities. The author believes that such a change in the name of the economic school should imply a significant change in the manner of thinking and acting of the academic community. Its thinking and behaviour should be consistent with the strive after truth and with the principle of universality, both horizontal - in the sense of being open to other fields and kinds of knowledge, and vertical – the desire to deepen the knowledge. This attitude should be reflected in an increased openness to the truth about the man, with the resulting concentration of education and research activities, on the three dimensions of human behaviour: ‘to be’, ‘to have’, and ‘not to have’. The author puts forward some proposals how to adjust the communities involved to new tasks resulting from the change in the academic status of their schools, the implementation of which could also help to restore the authority of the economic university. The proposed actions should be based on the foundation of love and a true concern for man, not on the profit motive. The choice of a paper value system will determine the kind of the cultural heritage transferred by the university onto future generations.
RU
Статья представляет собой попытку ответа на вопрос, в чем должна состоять социальная ответственность экономического университета в контексте начатого в 2005 г. процесса преобразования польских экономических вузов в экономические университеты. Автор считает, что такое изменение названия экономического вуза должно повлечь за собой существенное изменение способа мышления всего академического сообщества, а также изменение способа его деятельности. Как мышление, так и деятельность сообщества экономического университета, должны вытекать из стремления к правде и желания осуществить принцип универсальности не только горизонтального характера, состоящего в открытости на другие области и виды знаний, но и вертикального характера, состоящего в углублении знаний. Такой подход должен проявляться в большей открытости на правду о самом человеке. Проявлением этого должно быть сосредоточение образования и исследований вокруг трех позиций человека: „быть”, „иметь” и „не иметь”, а также их взаимоотношений. Автор выдвигает постулаты действий, которые могли бы помочь в адаптации академических сообществ к новым задачам, вытекающим из изменения статуса вуза, и одновременно могли бы помочь в восстановлении авторитета экономического университета. Предлагаемые меры должны опираться на фундамент любви и заботы о человеке, а не на категорию экономической прибыли. От выбора системы ценностей зависит то, какое культурное наследие вуз передаст последующим поколениям.