PL
Celem artykułu jest ukazanie aktu modlitwy jako wydarzenia, które dokonuje się na dwóch podstawowych biegunach, jakimi są mowa i milczenie. W pierwszej kolejności artykuł analizuje fenomen mowy, określa jej warunki, wskazując przede wszystkim na dystans i bliskość. Analizuje również skupienie i kontemplację oraz poczucie tego, co niewysłowione, jako różne warianty modlitewnego milczenia. W artykule został również podkreślony paradoks, iż modlitewny dialog może opierać się na wzajemnym milczeniu Boga i człowieka. Artykuł wskazuje ponadto, że dialektyka mowy i milczenia określa w modlącym się człowieku sposób samorozumienia oraz sposób rozumienia Boga. Z jednej strony Bóg jest Kimś niewysłowionym, z drugiej strony istnieje religijna konieczność wysławiania Boga.