Sport stał się czymś sakralnym w życiu setek narodów i państw. Kibicowanie sportowcom i drużynom stało się zachowaniem niezwykle emocjonującym, łączącym w grupy kibiców danego klubu, którzy rywalizują niezwykle walecznie w manifestowaniu swego poparcia z kibicami klubu czy drużyny przeciwnej, aż do starć fizycznych włącznie. Takie walki kibiców konkurujących drużyn, szczególnie futbolowych, powodują zakłócenia, zniszczenia, pobicia na stadionie, grożne dla zawodników i dla normalnych widzów, co powoduje przekształcanie się stadionów bezpiecznych dla imprez w stadiony niebezpieczne. Wiele państw stosuje wobec agresywnych kibiców silną ochronę policyjną stadionu, nie wpuszczanie na imprezy osób znanych z wyczynów, aresztowania, kary sądowe. Tego rodzaju radykalne środki dają pozytywne rezultaty, jak np. w Anglii. Natomiast półśrodki, pewna tolerancja klubów wobec agresywnych kibiców, praktykowane w Polsce, nie są skuteczne. Najważniejsze jest społeczne źródło awantur i agresywności grup kibiców, jakim okazuje się być słabe wychowanie w rodzinie, brak reakcji opinii publicznej, mass – mediów oraz brak warunków dla młodzieży wyżycia się w rywalizacji sportowej na przeznaczonych dla niej lokalnych stadionach. A także wysokie bezrobocie wśród młodzieży w czasach kryzysu.