Typologia reżimów hybrydalnych. Ujęcie teoretyczno-metodologiczne

• Authors: Prokop Maryana
• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

In the article the author raises the issues of theoretical and methodological aspects of research studies on hybrid regimes being a combination of democracy and authoritarianism. The aim of the research was to present and develop a typology of hybrid regimes. The implementation consisted of two stages. At the first stage the operationalisation of category of typology was developed and the structure schema of its construction was planned. At the second stage the planned structure schema of typology construction was applied in the creation to typology of hybrid regimes.

Keywords

PL

reżimy hybrydalne; demokracja; autorytaryzm; tranzycja systemowa typologia; klasyfikacja

• Publisher: Uniwersytet Mikołaja Kopernika w Toruniu. Wydawnictwo UMK
• Journal: Historia i Polityka
• Year: 2017
• Issue: 21(28)
• Pages: 27-42

Contributors

author

Prokop Maryana

• Uniwersytet Jana Kochanowskiego, Kielce

References

• Alreck, P. L., Seattle, R. B. (1985). The Survey Research Handbook. Homewood: Irwin.
• Andreenkowa, W. G., Tolstowoj, J. W. (1982). Typologija i klassifikacija w sociologeczyskih issledowaniah. Moskwa: Nauka.
• Antoszewski, A. (2014). Wyboista droga ku demokracji i autorytaryzmowi w świecie postkomunistycznym. Wrocławskie Studia Politologiczne, 16, 7–23.
• Antoszewski, A., Herbut, R. (2001). Systemy polityczne współczesnego świata. Warszawa: Arche.
• Antoszewski, A., Herbut, R. (2007). Systemy polityczne współczesnej Europy. Gdańsk: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Bäcker, R. (2014). Reżimy hybrydalne. W: J. Juchnowski, R. Wiszniowski (red.), Studia nad współczesnymi systemami politycznymi. Podmioty i procesy demokratyczne: księga dedykowana profesorowi Andrzejowi Antoszewskiemu (s. 37–46). Toruń: Wydawnictwo Adam Marszałek.
• Carothers, T. (2002). The End of Transition Paradigm. Journal of Democracy, 13(2), 5–19.
• Carothers, T. (2007). The “Sequencing” Fallacy. Journal of Democracy, 18(1), 4–25.
• Dawydczenko, T. S. (2006). Formuwannja ponjat: „typ”, „typologia” w teorii ta praktyci zurnalistyky, jich sutnist ta wyznachennja. Informacijne suspilstwo, 4, 49–51.
• Diamond, L. (1996). Is the Third Wave Over? Journal of Democracy, 7(3), 20–37.
• Diamond, L. (1999). Developing Democracy: Toward Consolidation. Baltimore: The Johns Hopkins University Press.
• Fink, A. (2003). The Survey Handbook. Thousand Oaks: Sage.
• Furman, D. (2003). Politiczwskaja sistema cowremennoj Rpssii i jejo zyznennyj cykl. Swobodnaja myśl, 11, 1–24.
• Gelman, W. (1999). Transformacija w Rossii: politichesij rezym i demokraticheskaja opozycija. Moskwa: Moskowskij obszczestwennyj naucznyj fond.
• Gelman, W. (2001). Postsowetskie politichesie transformacii. Nasbroski k teorii. Polis, 1, 15–29.
• Held, D. (2010). Modele demokracji. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Hornowska, E., Paluchowski, W. J. (2004). Kulturowa adaptacja testów psychologicznych. W: J. Brzeziński (red.), Metodologia badań psychologicznych (s. 151–191). Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Jadow, W. A. (1987). Sociologicheskie issledowanija: metodologia, programma, metody. Moskwa: Nauka.
• Kagan, M. S. (1977). Systemnoe passmotrenie osnownych sposobow grupirowky. Filos. i sociol. Issledowanija, 17, 17–25.
• Karl, T. L. (1995). The Hybrid Regimes of Central America. Journal of Democracy, 6(3), 72–86.
• Kondakow, N, I. (1975). Logiczeskij slowar. Moskwa: Nauka.
• Levitsky, S., Way, L. A. (2010). Competitive Authoritarianism. Hybrid Regimes after the Cold War. New York: Cambridge University Press.
• Levitsky, S., Way, L. A. (2013). The Durability of Revolutionary Regimes. Journal of Democracy, 24(3), 5–17.
• Linz, J. J. (1995). Totalitaryzm i autorytaryzm. W: J. Szczupaczyński (wyb. i oprac.), Władza i społeczeństwo. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar, t.1.
• Merkel, W., Kruassan, A. (2002). Formalnye i neformalnye instytuty w defektnych demokratijach. Polis, 1–2, 6–17.
• Moskwitin, A. (2001). Tipalogija w socialnom poznanii: filosofsko-metodologiczeskij analiz. Wladiwastok: Izd-wo Dalnowostocz.
• Munck, G. L., Verkuilen, J. (2002). Conceptualizing and Measuring Democracy: Evaluating Alternative Indices. Comparative Political Studies, 35(1), 7–27.
• Nawrot, O. (2012). Wprowadzenie do logiki dla prawników. Warszawa: Wolters Kluwer
• Nowak, S. (2007). Metodologia badań socjologicznych. Warszawa: PWN.
• O’Donnell, G. (1996). Delegative democracy. Journal of Democracy, 5(1), 55–69.
• Pawłowski, T. (1977). Pojęcia i metody współczesnej humanistyki. Wrocław, Warszawa, Kraków, Gdańsk: Zakład Narodowy im. Ossolińskich.
• Prokop, M. (2015a). Demokratyczno-autorytarna hybryda: redefinicja kategorii teoretycznej. Historia i polityka, 13(20), 31–46. DOI: http://dx.doi.org/10.12775/HiP.2015.002.
• Prokop, M. (2015b). Aplikacyjność kategorii alternacji władzy w badaniach nad reżimami hybrydalnymi. Warmińsko-Mazurski Kwartalnik Naukowy. Nauki społeczne, 3(15), 73–87.
• Riabczuk, M. (2009). Agony of a “Blackmail State”: Rise and (Possible) Fall of Post–Soviet Semi–Authoritarian Regims. W: A. N. Lushyckyj, M. Riabchuk (red.), Ukraine on Its Meandering Path Between East and West (s. 15–40). Bern, Berlin, Bruxelles, Frankfurt am Main, New York, Oxford, Wien: Peter Lang.
• Robertson, G. B. (2011). The Politics of Protest in Hybrid Regimes. Managing Dissent in Post-Communist Russia. New York: Cambridge University Press.
• Rustow, D. A. (1970). Transition of democracy: Toward a Dynamics. Model Comperative Politics, 2(3), 337–363.
• Rzepiński, T. (2016). Konstruowanie typologii i klasyfikacji wielowymiarowych dla potrzeb diagnostyki medycznej. Zagadnienia naukoznawstwa, 2(208), 199–218.
• Saran, J. (2014). Klasyfikacje i typologie jako sposoby uprawiania empirycznych badań pedagogicznych. Studia i prace pedagogiczne, 1, 13–30.
• Schmitter, P. C., Karl, T. L. (1991). What Democracy Is… and Is Not. Journal of Democracy. (2)3, 77–88.
• Selltiz, C., Wrightsman, L. S., Cook, S. W. (1977). Les Mé- thodes de Recherche en Sciences Sociales. Montréal: Les éditions H.R.W.
• Styczeń, M. (1968). O trafności i rzetelności testów. W: K. Szaniawski (red.), Metody statystyczne w socjologii. Wybrane zagadnienia. Warszawa: PWN.
• Szapiro, S. I. (1973). Ot algoritmow – k suzdenijam. Moskwa: Sow. Radio.
• Szewczak, W. (2010). Teoretyczne i metodologiczne podstawy budowy skal demokracji politycznej w politologii porównawczej. Przegląd Politologiczny, 4, 98–108.
• Szewczak, W. (2012). Budowanie skali pomiarowej w politologii. Athenaeum. Polskie Studia Politologiczne, 36, 45–68.
• Szypunow, G. (2008). Teoretyko-metodologiczni zasady analizu gibrydnych politycznych rezymiw: ukrainskyj kontekst. Polityczni nauky, 3, 89–102.
• van Herpen, M. H. (2014). Putinizm. Powolny rozwój radykalnego reżimu prawicowego w Rosji. Gdańsk: Grupa Wydawnicza Harmonia.
• Weber, M. (1985). Obiektywność poznania w naukach społecznych. W: A. Chmielecki, S. Czerniak, J. Niżnik, S. Rainko (red.), Problemy socjologii wiedzy (s. 81–88). Warszawa: Państwowe Wydawnictwo Naukowe.
• Weber, M. (1995). Szkice z socjologii religii. Warszawa: Książka i Wiedza.

Identifiers

DOI

http://dx.doi.org/10.12775/HiP.2017.018