Osobowość a uczestnictwo w grach fabularnych. O relacjach między tożsamością, myśleniem narracyjnym i stylem gry

• Authors: Krawczyk Stanisław

Title variants

EN

PERSONALITY AND ROLE-PLAYING GAME PARTICIPATION. ON THE RELATIONS BETWEEN IDENTITY, NARRATIVE THINKING AND STYLE OF PLAY

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The paper demonstrates one possible way of seeking an answer to the question: “What is the connection between a player’s general personality characteristics and the way he or she participates in role-playing game sessions?” An empirical study with 44 participants is presented, including its theoretical background, conduct, and results. Three phenomena play a pivotal role here: identity, narrative style of play and autonarrative inclination. The paper explains them, characterises the employed research methods and delineates the reasons for academic interest in these aspects of psyche. Afterwards, the results of the study are shown. They serve as an argument in support of the thesis that the three studied phenomena are related to one another.

Keywords

EN

ROLE-PLAYING GAMES; PSYCHOLOGY; NARRATIVE; IDENTITY; STYLE OF PLAY

• Publisher: Polskie Towarzystwo Badania Gier (Games Research Association of Poland)
• Journal: Homo Ludens
• Year: 2013
• Issue: 1(5)
• Pages: 139-164
• Document type: article

Contributors

author

Krawczyk Stanisław

• Stanisław Krawczyk, Uniwersytet Warszawski, Wydział Filozofii i Socjologii, Instytut Socjologii, ul. Karowa 18, 00-927 Warszawa, Poland

• Stanisław Krawczyk, Uniwersytet Warszawski, Wydział Filozofii i Socjologii, Instytut Socjologii, ul. Karowa 18, 00-927 Warszawa, Poland

References

• Adams, G. (1998). The Objective Measure of Ego Identity Status: A Reference Manual. Online: <http://www.uoguelph.ca/~gadams/OMEIS_manual.pdf>.
• Bowman, S.L. (2010). The Functions of Role-Playing Games: How Participants Create Community, Solve Problems and Explore Identity. Jefferson: McFarland.
• Brzezińska, A., Appelt, K., Ziółkowska, B. (2008). Psychologia rozwoju człowieka. W: J. Strelau, D. Doliński (red.), Psychologia. Podręcznik akademicki, tom 2 (s. 95–292). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Brzeziński, J. (2005). Metodologia badań psychologicznych. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Chmielewska-Łuczak, D., Matkowski, C. (2008). Kilka uwag o NIEwchodzeniu w rolę. Homo Communicativus, 4(2), 199–211.
• Chmielnicka-Kuter, E. (2004). Gry fabularne w badaniach psychologicznych. Polskie Forum Psychologiczne, 9(2), 124–138.
• Cohen, J. (1992). A Power Primer. Psychological Bulletin, 112(1), 155–159.
• Dawidowicz, O. (2001). Role playing games jako zabawa tematyczna wieku dojrzewania. Niepublikowana praca magisterska, Instytut Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
• Dormans, J. (2006). On the Role of the Die: A brief ludologic study of pen-and-paper roleplaying games and their rules. Game Studies, 6(1). Online: <http://gamestudies.org/0601/articles/dormans>.
• Fine, G. (1989). Mobilizing fun: Provisioning resources in leisure worlds. Sociology of Sport Journal, 6(4), 319–334. Online: <http://www.rpgstudies.net/fine/mobilizing_fun.html>.
• Galińska, E. (2007). Odgrywana postać a własne „ja” graczy RPG. W: A. Surdyk (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (t. 2, s. 255–268). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Grouling, J. (2005). Tabletop Role-Playing Games: Perspectives from Narrative, Game, and Rhetorical Theory. Niepublikowana praca magisterska, Uniwersytet Stanowy Karoliny Północnej. Online: <http://repository.lib.ncsu.edu/ir/bitstream/1840.16/424/1/etd.pdf>.
• Grouling, J. (2010). The Creation of Narrative in Tabletop Role-Playing Games. Jefferson: McFarland.
• Grzegorek, A. (2007). Co psycholog może mieć na myśli, kiedy mówi o tożsamości? W: B. Harwas-Napierała, H. Liberska (red.), Tożsamość a współczesność. Nowe tendencje i zagrożenia (s. 19–32). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Guttfeld, D., Jankowiak, D., Krawczyk, S. (2013). Fantastyczni 2012. Badanie czytelnictwa fantastyki. Gdański Klub Fantastyki. Online: <http://gkf.org.pl/files/e-AF.pdf>.
• Harwas-Napierała, B. (2007). Tożsamość jednostki w epoce współczesnych przemian. W: B. Harwas-Napierała, H. Liberska (red.), Tożsamość a współczesność. Nowe tendencje i zagrożenia (s. 11–23). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Hornowska, E. (2005). Testy psychologiczne. Teoria i praktyka. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe Scholar.
• Janiszewska, A. (2004). Uczestnictwo młodych dorosłych w role-playing games a pokonywanie kryzysu tożsamości przez młodych dorosłych. Niepublikowana praca magisterska, Wydział Psychologii Uniwersytetu Warszawskiego.
• Luyckx, K., Goossens, L., Soenens, B. (2006). A developmental contextual perspective on identity construction in emerging adulthood: Change dynamics in commitment formation and commitment evaluation. Developmental Psychology, 42, 366–380.
• Krawczyk, S. (2012). Gry fabularne w polskich badaniach psychologicznych w latach 2001–2008. Homo Ludens, 4, 109–118.
• Marcia, J. (1966). Development and validation of ego-identity status. Journal of Personality and Social Psychology, 3(5), 551–558.
• Matkowski, C. (2008). Tożsamość i osobowość w relacjach gracz-postać w grach fabularnych. Homo communicativus, 3, 213–227. Online: <http://www.hc.amu.edu.pl/numery/5/matkowski.pdf>.
• Norman, G. (2010). Likert scales, levels of measurement and the “laws” of statistics. Advances in Health Science Education, 15(5), 625–632. Online: <http://link.springer.com/content/pdf/10.1007/s10459-010-9222-y.pdf>.
• Oleś, P. (2008). O różnych rodzajach tożsamości oraz ich stałości i zmianie. W: P. Oleś, A. Batory (red.), Tożsamość i jej przemiany a kultura (s. 41–84). Lublin: Wydawnictwo KUL.
• Palus, K. (2010). Uwarunkowania braku partnera życiowego w okresie wczesnej dorosłości. Niepublikowana praca doktorska, Instytut Psychologii Uniwersytetu im. Adama Mickiewicza w Poznaniu.
• Sikora, K. (2007). Tożsamość jako przedmiot badań psychologii. W: B. Harwas-Napierała, H. Liberska (red.), Tożsamość a współczesność. Nowe tendencje i zagrożenia (s. 33–42). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Soroko, E. (2007). Poziom autonarracyjności wypowiedzi i użyteczność wybranych sposobów ich generowania. Praca doktorska napisana w Instytucie Psychologii na Uniwersytecie im. Adama Mickiewicza w Poznaniu. Online: <https://repozytorium.amu.edu.pl/jspui/handle/10593/4071>.
• Soroko, E. (2009). Wywoływanie autonarracji w badaniach psychologicznych. Ocena (auto)narracyjności wypowiedzi. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Surdyk, A. (2007). Od Tolkiena do glottodydaktyki, czyli o Technice Gier Fabularnych w dydaktyce języków obcych i gustach literackich studentów. W: A. Surdyk (red.), Kulturotwórcza funkcja gier. Gra jako medium, tekst i rytuał (t. 1, s. 91–98). Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM. Online: <https://repozytorium.amu.edu.pl/jspui/handle/10593/1581>.
• Szeja, J. (2004). Gry fabularne – nowe zjawisko kultury współczesnej. Kraków: Rabid.
• The RPG Research Project. Online: <http://www.rpgresearch.com/>.
• Waterman, A. (1982). Identity development from adolescence to adulthood: An extension of theory and review of research. Developmental Psychology, 18, 341–358.
• Trzebiński, J. (2002). Wstęp. W: J. Trzebiński (red.), Narracja jako sposób rozumienia świata (s. 13–16). Gdańsk: Gdańskie Wydawnictwo Psychologiczne.
• Williams, J.P., Hendricks, S.Q., Winkler, W.K. (2006). Gaming As Culture: Essays on Reality, Identity and Experience in Fantasy Games. Jefferson: McFarland.
• Zagórska, W. (2004). Uczestnictwo młodych dorosłych w rzeczywistości wykreowanej kulturowo. Doświadczenie, funkcje psychologiczne. Kraków: Universitas.
• Zagórska, W., Topór, M. (2008). Intuicyjny styl myślenia a quasi-mityczne zaangażowanie w narracyjne medium kulturowe. W: B. Janusz, K. Gdowska, B. de Barbaro (red.), Narracja. Teoria i praktyka (s. 329–353). Kraków: Wydawnictwo UJ.