KIEDY INNY JEST SWÓJ? RELACJE MIĘDZYOSOBOWE PODSTAWĄ WIELOKULTUROWOŚCI. KILKA UWAG W ŚWIETLE REALISTYCZNEJ FILOZOFII KLASYCZNEJ

• Authors: Boużyk Maria

Title variants

EN

WHEN THE ALIEN IS ONE OF US? INTERPERSONAL RELATIONS FORM THE BASIS OF CULTURAL PLURALISM. SOME COMMENTS FROM THE POINT OF VIEW OF REALISTIC CLASSICAL PHILOSOPHY

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

W artykule autorka stara się pokazać, że podstawą wielokulturowości są relacje międzyosobowe. Swoje uwagi formułuje w oparciu o realistyczną filozofię klasyczną: teorię osoby i kultury. Jej rozważania mieszczą się w szeroko definiowanym nurcie personalizmu chrześcijańskiego Autorka zauważa, że współczesna cywilizacja z jednej strony bardzo zbliża kultury, społeczności i ludzi, a z drugiej „mocniej” stawia nas przed problemem przyjęcia ich inności, np. religijnej, etnicznej, narodowej. „Inny jest dla mnie nieznanym”. Sytuacja ta emocjonalnie może rodzić poczucie obcości, wrogości, izolacji. Tymczasem w filozoficznej refleksji okazuje się, że w rozpoznaniu osobowej tożsamości Innego tkwi źródło utwierdzenia mojej tożsamości, a rozumienie siebie i afirmacja tego, kim jestem, otwiera człowieka na nowe bogactwo drugiego człowieka, na inność kultur czy narodów.

EN

The author of this paper tries to show that interpersonal relations form the basis of cultural pluralism. The views formulated by the author are primarily based on realistic classical philosophy: theory of person and culture. These reflections can also be included in the broad definition of the current Christian personalism. The author points out that, on the one hand, today’s civilisation brings cultures, societies and people together and, on the other hand, we are confronted with the problem of accepting their religious or ethnic otherness. The alien is unknown to me. In terms of emotions, this situation may give rise to feelings of alienation, hostility and isolation. Meanwhile, in philosophical reflection, it turns out that the source of confirmation of my identity lies in recognising the personal identity of the alien, and the understanding of oneself and affirmation of who I am allows to explore the richness of the other man and of the otherness of cultures or nations.

Keywords

PL

wielokulturowość, chrześcijaństwo, osoba, wartości osobowe, godność człowieka, miłość, metafizyka, personalizm

EN

cultural pluralism, Christianity, person, personal values, man’s dignity, love, metaphysics, personalism

• Publisher: Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie
• Journal: Forum Pedagogiczne
• Year: 2013
• Issue: 1
• Pages: 31-58

Dates

published

2013

Contributors

author

Boużyk Maria

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

References

• С.А. Левитин, Педагогические идеи Гербарта и Монтессори, т. І, Лит.-изд. Отдел нар. ком-та по просвещ., Москва 1918, с. 13.
• И.Ф. Гербарт, Избранные педагогические сочинения, т. 1, Госуд. учеб.-пед. изд-во Наркомпроса РСФСР, Москва 1940, с. 58.
• П. Соколовъ, Исторія педагогическіхъ системъ, СПб 1913, с. 488.
• С.А. Левитин, Педагогические, цит. произвед., с. 50.
• А.Ф. Музыченко, Отчет о специальных занятиях педагогикой в заграничной командировке (1906-1908 гг.), Нежин 1908, с. 59.
• Н.А. Константинов, История педагогіки, Просвещение, Москва 1982, с. 78.
• J.F. Herbarts Sämtliche Werke, ред. K. Kehrbach, O. Flügel, т. 1-19, Scientia, Aalen1964, с. 61.
• И. Ф. Гербарт, Избранные, цит. произвед., с. 103.
• J.F. Herbarts Sämtliche, цит. произвед., с. 271.
• И.Ф. Гербарт, Избранные, цит. произвед., с. 98.
• A. Fournes, J.F. Herbarts Bestrebungen um eine systematische Einheit pädagogischen Denkens und Handelns, Lang, Frankfurt am Main 2002, c. 53.
• J.F. Herbart, Umriß pädagogischer Vorlesungen, ред. J. Esterhues, Verlag Schöningh, Paderborn 1964, c. 47.
• T. Dietrich, Geschichte der Pädagogik in Beispielen aus Erziehung, Schule und Unterricht. ХVІІІ – ХХ Jhd., т. 2, Verlag Julius Klinkhardt, Bad Heilbrunn 1975, c. 170.
• M. Heesch, Johann Friedrich Herbart aus Oldenburg (1776-1841). Eine Aufstellung der Landesbibliothek Oldenburg, Oldenburg 1994, c. 73.
• Большая рос. энциклопедия, Педагогический энциклопедический словарь, ред. Б.М. Бим-Бад, Москва 2002, с. 76.
• T. Dietrich, Geschichte, цит. произвед., c. 174.
• A. Fournes, J.F. Herbarts Bestrebungen, цит. произвед., c. 160.
• W. Rein, Pädagogik in systematischer Darstellung, т. 3: Methodologie. Die Lehre von den Mitteln der Erziehung, Beyer & Söhne, Langensalza 1912, c. 145.
• T. Ziller, Einleitung in die allgemeine Pädagogik, Verlag Teubner, Leipzig 1856, c. 174.
• O.W. Beyer, Ziller, Tuiskon, [в:] Encyklopädisches Handbuch der Pädagogik, ред. W. Rein, т. 10, Langensalza 1910, c. 108.
• Тот же, Kleine pädagogische Schriften, ред. A. Brückman, Verlag Schöningh, Paderborn 1968, c. 13-16.
• Enzyklopädisches Handbuch der Pädagogik, ред. W. Rein, т. 1-7, Beyer & Söhne, Langensalza 1895.
• W. Rein, Pädagogik in systematischer Darstellung, т. 1: Grundlegung, т. 2: Die Ausführung, Beyer & Söhne, Langensalza 1911, c. 73.
• Очерки по истории педагогических учений, ред. А.П. Нечаев, Москва 1911, с. 155.
• J.F. Herbart, Allgemeine Pädagogik, цит. произвед., c. 153.
• Klassiker der Pädagogik, ред. H.-E. Tenorth, т. 1, C.H. Beck, München 2003, c. 9.
• Тот же, Allgemeine Pädagogik aus dem Zweck der Erziehung abgeleitet, ред. H. Holstein, Kamp, Bochum 1965, c 71.