Sacramentorum sanctitatis tutela w aktualnie obowiązującym kanonicznym prawie karnym (sakrament spowiedzi i święceń kapłańskich)

• Authors: Borek Dariusz

Title variants

EN

Sacramentorum sanctitatis tutela in currently applicable Canon Penal Law (Sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations)

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Papież Jan Paweł II w motu proprio Sacramentorum sanctitatis tutela z 30 kwietnia 2001 roku promulgował normy dotyczące najcięższych przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary. Tego rodzaju działanie Kościoła, jak wyjaśnił papież, było spowodowane koniecznością ochrony świętości sakramentów, szczególnie Najświętszej Eucharystii oraz sakramentu pokuty i pojednania, a także utrzymaniem czystości obyczajów w odniesieniu do szóstego przykazania Dekalogu. Kościół, kierujący się duszpasterską troską i mający przed oczyma ostateczny cel własnego prawa, którym jest salus animarum, reaguje w celu zapobiegania jakiemukolwiek naruszeniu tak poważnej i delikatnej materii, jaką stanowią sakramenty. Kongregacja Nauki Wiary wydała 18 maja 2001 roku list do wyświęconych i hierarchów Kościoła rzymskokatolickiego, w którym podaje listę nowych wykroczeń zarezerwowanych dla tejże kongregacji wraz z normami proceduralnymi dotyczącymi poszczególnych przypadków. Dziewięć lat po promulgowaniu norm De gravioribus delictis wspomniana kongregacja zmodyfikowała je i uaktualniła w celu uproszczenia procedur. Dzięki temu stały się one bardziej efektywne w rozwiązywaniu współczesnych problemów. Zmodyfikowane normy dotyczące przestępstw zarezerwowanych dla Kongregacji Nauki Wiary zostały zaprezentowane papieżowi Benedyktowi XVI, który zaaprobował je 21 maja 2010 roku i zadecydował o ich promulgacji. Normy zawarte w De delictis reservatis są podzielone na dwie części: pierwsza Normae substantiales (art. 1-7) oraz druga (art. 8-31). Pierwsza część opisuje kompetencje Kongregacji Nauki Wiary, przestępstwa należące do kategorii delicta reservata oraz normy dotyczące przepisu actio criminalis w przypadku delicta reservata. Końcowa część definiuje procedury w przypadku delicta reservata, dla których Kongregacja jest Najwyższym Trybunałem Apostolskim. Artykuł analizuje jedynie te przestępstwa zarezerwowane dla Kongregacji Nauki Wiary, które odnoszą się do sakramentu pokuty i pojednania oraz święceń. Należy stwierdzić, iż zarówno istniejące, jak i nowe normy dotyczące delicta reservata pokazują wielką troskę Kościoła w celu ochrony tych sakramentów. Z drugiej strony, co wydaje się rzeczą alarmującą, konieczność uaktualnienia norm dotyczących ochrony tychże sakramentów wskazuje na ich względnie częste naruszanie. Na przykład wprowadzenie „usiłowania wyświęcenia kobiety” do kategorii delicta reservata było konsekwencją potrzeby ochrony natury i znaczenia święceń kapłańskich w czasie, gdy zaczęto kwestionować nauczanie Kościoła w tej materii. W kontekście możliwości naruszenia godności i ważności sprawowania sakramentów, zwłaszcza Eucharystii, pokuty i pojednania oraz święceń, wiedza oraz prawidłowa interpretacja kościelnych norm służących ich ochronie jest niezbędna.

EN

Pope John Paul II in the Motu Proprio Sacramentorum sanctitatis tutela on 30 April 2001 promulgated the norms concerning the gravest crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith. Such an intervention of the Church, as the Pope explained, was required by the necessity to protect the sanctity of the sacraments, especially those of the Most Holy Sacrament and Sacrifice of the Eucharist and Sacrament of Penance, as well as the need to keep the purity of morality in regard to the sixth commandment of the Decalogue. The Church, driven by pastoral concern and keeping in mind the ultimate goal of any Church law, which should be salus animarum, intervenes to prevent any violation in such serious and delicate matter as the sacraments. The Congregation for the Doctrine of the Faith issued on 18 May 2001 a letter to the Ordinaries and Hierarchs of the Roman Catholic Church describing the new crimes reserved to the Congregation and the procedural norms to be followed in these cases. Nine years after the promulgation of De gravioribus delictis norms, the Congregation for the Doctrine of the Faith modified them, integrating and updating them in order to simplify the procedures, so that they could become more effective in solving contemporary problems. The modified norms concerning the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith were presented to Pope Benedict XVI who approved of them on 21 May 2010 and ordered to promulgate them. De delictis reservatis norms of 2010 consist of two parts: the first one, Normae substantiales, from article 1 to 7, and the second one including articles 8-31. The first part describes the competence of the Congregation, the crimes belonging to the delicta reservata category, and the norms concerning the prescription of actio criminalis in case of delicta reservata. The latter part defines the procedures in case of delicta reservata for which the Congregation for the Doctrine of the Faith is the Supreme Apostolic Tribunal. This article analyses only those of the crimes reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith which refer to the sacraments of the Penance and the Priestly Ordinations. It should be stated that both existing and new norms concerning delicta reservata show great concern of the Church for the protection of the sacraments. On the other hand, which seems alarming, the necessity to update the norms protecting the sacraments indicates their relatively frequent violation. For instance, the introduction of an attempt to ordain a woman to the category of delicta reservata was the consequence of the need to protect the nature and significance of priestly ordinations in the times of questioning the Church’s teaching in that matter. In the context of possible violations of dignified and valid administration of the sacraments, especially the Eucharist, penance and priestly ordinations, the knowledge and right interpretation of the Church norms promulgated to protect these sacraments seem vital.

Keywords

PL

przestępstwa kanoniczne; przestępstwa zarezerwowane Kongregacji Nauki Wiary; sankcje karne; ochrona sakramentów; sakramenty – pokuty i pojednania; święcenia kapłańskie; normy de delictis reservatis 2010

EN

Canonical delicts; Delicts reserved to the Congregation for the Doctrine of the Faith; Penal sanctions, Protection of the sacraments; Sacraments – Penance; Priestly Ordinations; The Norms de delictis reservatis of 2010

• Publisher: Wyższe Seminarium Misyjne Księży Sercanów
• Journal: Sympozjum
• Year: 2017
• Issue: 1(32)
• Pages: 163-193

Dates

published

2017-07-25

Contributors

author

Borek Dariusz

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

References

• Astigueta D. G., Ultime modifiche al motu proprio delicta graviora, w: Sz. Anzelm Szuromi (red.), Il quindicesimo anniversario dell’istituto di diritto canonico „Ad instar facultatis” dell’Università Cattolica Pázmány Péter, Budapeszt 2011, s. 69-87.
• Barbero P., Tutela della comunione ecclesiale e sanzioni canoniche, Lugano 2011.
• Borek D., Ordynariusz a zarezerwowane Kongregacji Doktryny Wiary, „Prawo Kanoniczne” 47 (2004) nr 3-4, s. 97-146.
• Borek D., Przestępstwa przeciwko sakramentom w Normach De delictis reservatis z 2010 roku, „Prawo Kanoniczne” 55 (2012) nr 4, s. 111-158.
• Calabrese A., Diritto penale canonico, Città del Vaticano 1996.
• Cito D., Delicta graviora contro la fede e sacramenti, w: Questioni attuali di diritto penale canonico, „Studi Giuridici” 96, Città del Vaticano 2012, s. 35-54.
• Cito D., La probità morale nel sacerdozio ministeriale (il m.p. „sacramentorum sanctitatis tutela”), „Fidelium Iura” 13 (2003), s. 128-133.
• Cito D., La protezione giuridica del sacramento della Penitenza, „Quaderni della Mandolla” 18, Milano 2010, s. 269-285.
• Congregatio pro Doctrina Fidei, Breve relazione circa le modifiche introdotte nelle Norme de gravioribus delictis riservate alla Conregazione per la Dottrina della Fede, 15 luglio 2010, http://vatikan.va/resources/index_it.htm (odczyt z dn. 30.07.2010 r.).
• Congregatio pro Doctrina Fidei, Decretum, AAS 80 (1988), s. 1367.
• Congregatio pro Doctrina Fidei, Decretum generale de delicto attentatae sacrae ordinationis mulieris, AAS 100 (2008), s. 403.
• Congregatio pro Doctrina Fidei, Epistula a Congregatione pro Doctrina Fidei missa ad totius Catholicae Ecclesiae Episcopos aliosquae Ordinarios et Hierarchos inter esse habentes: de delictis gravioribus eidem Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis, 18 maii 2001, AAS 93 (2001), s. 785-788. Tłumaczenie polskie Listu Kongregacji Doktryny Wiary, „Miesięcznik Pasterski Płocki” 68 (2001) nr 10, s. 415-417.
• Congregatio pro Doctrina Fidei, Normae de delictis Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis seu Normae de delictis contra fidem necnon de gravioribus delictis (21.05.2010), AAS 102 (2010), s. 419-434.
• Congregazione per la Dottrina della Fede, Decreto, „L’Osservatore Romano”, 27-28 gennaio 2003, s. 8.
• Congregazione per la Dottrina della Fede, Dichiarazione (Monitum), „L’Osservatore Romano”, 11 luglio 2002, s. 6.
• Congregazione per la Dottrina della Fede, Modificate le norme „de gravioribus delictis”: procedure più efficaci per contribuire alla chiarezza del diritto, „L’Osservatore Romano”, 16 luglio 2010, s. 1, 4-5, 8.
• De Paolis V., Norme de gravioribus delictis riservati alla Congregazione per la Dottrina della Fede, „Periodica” 91 (2002), s. 304-308.
• De Paolis V., Cito D., Le sanzioni nella Chiesa. Commento al Codice di Diritto Canonico, Libro VI, Roma 2000.
• Dezzuto C., Delicta reservata contro la fede e contro i sacramenti, w: Quaderni di Ius Missionale 3, I delitti riservati alla Congregazione per la Dottrina della Fede, a cura di Andrea D’Auria – Claudio Papale, Roma 2014, s. 47-78.
• Jan Paweł II, List apostolski motu proprio Ad tuendam fidem, „L’Osservatore Romano”, 18 maj 1998, s. 13-15.
• Jan Paweł II, List apostolski Ordinatio sacerdotalis, „L’Osservatore Romano”, 30-31 maj 1994, s. 7-9.
• Jan Paweł II, Przemówienie do spowiedników z dnia 12 marca 1994 roku, „L’Osservatore Romano”, wydanie polskie, 15 (1994) nr 5, s. 21-22.
• Joannes Paulus II, Litterae Apostolicae motu proprio datae quibus Normae de gravioribus delictis Congregationi pro Doctrina Fidei reservatis promulgantur, Sacramentorum sanctitatis tutela, 30 aprilis 2001, AAS 93 (2001), s. 737-739.
• Llobell J., Il giusto processo penale nella Chiesa e gli interventi (recenti) della Santa Sede, Archivio Giuridico vol. 96, fasc. 2-2012.
• Montini G. P., La tutela del sacramento della penitenza. I delitti nella celebrazione del sacramento (cann. 1378; 1387; 1388), w: Le sanzioni nella Chiesa, red. Gruppo Italiano Docenti di Diritto Canonico, Milano 1997, s. 213-235.
• Núñez G., La competencia penal de la Congregación para la Doctrina de la Fe. Comentario al m.p. Sacramentorum Sanctitatis Tutela, „Ius Canonicum” 53 (2003), s. 351-388.
• Núñez G., Peculiaridades en la tramitación de las causas de solicitación en el sacramento de la penitencia, „Ius Canonicum” 40 (2000), s. 627-659.
• Papale C., Registrazione e divulgazione della confessione sacramentale, w: Quaderni di Ius Missionale, I delitti contro sacramento della penitenza riservati alla Congregazione per la Dottrina della Fede, a cura di Claudio Papale, Città del Vaticano 2016.
• Pighin B. F., Diritto penale canonico, Venezia 2008.
• Scicluna Ch. J., Procedura e prassi presso la Congregazione per la Dottrina della Fede ai Delicta Graviora, w: D. Cito (red.), Processo penale e tutela dei diritti nell’ordinamento canonico, Milano 2005, s. 279-288.
• Stokłosa M., Modyfikacje wprowadzone do tekstu Normae de gravioribus delictis, „Prawo i Kościół” 3 (2011), s. 101-129.
• Suchecki Z., Le privazioni e le proibizioni nel Codice di Diritto Canonico del 1983, Città del Vaticano 2010, s. 257-260.
• Syryjczyk J., Kanoniczne prawo karne, część szczególna, Warszawa 2003.
• Syryjczyk J., Ochrona tajemnicy spowiedzi w świetle kanonicznego prawa karnego, „Prawo Kanoniczne” 44 (2001) nr 1-2, s. 111-124.
• Urru A. G., Punire per salvare. Il sistema penale nella Chiesa, Roma 2002.