Artykuł odpowiada na pytanie, dlaczego w 2012 r. polityka senioralna znalazła się w pol- skiej agendzie politycznej. Autorka przeprowadza analizę zaproponowanego w dokumen- tach rządowych pojęcia „polityka senioralna”. Charakteryzuje ją jako politykę publiczną, sięgając do dwóch kategorii analitycznych: problemu publicznego i agendy. Założeniem wyjściowym analizy jest twierdzenie, że polityka senioralna jest obecnie w Polsce elemen- tem systemowej agendy politycznej. Autorka analizuje tak określoną politykę senioralną na poziomie centralnym i regionalnym. Przedstawia także uwarunkowania pojawienia się jej w agendzie centralnej, wykorzystując w analizie koncepcję trzech strumieni Johna W. Kingdona. Źródłami danych są: dokumenty urzędowe, raporty z badań, raporty z reali- zacji programów społecznych oraz obserwacja uczestnicząca.