EN
Directive 2007/64 on payment services (PSD 1) introduced protection for consumers of payment services. First and foremost, the consumer should receive the basic information required by law before and after the execution of a payment. Secondly, the consumer is made more familiar with the charges incurred when paying in shops, including online shops. Third, PSD 1 provided the protection of consumer rights in the event of unauthorised or incorrect charges to the consumer’s payment account. Fourthly, within PSD 1 the market for payment systems was opened, thus allowing entities other than banks to provide payment services. In order to protect consumers’ money, these new institutions have become subject to regulation (supervision). The European Union legislator, when establishing a new framework for the provision of payment services in the European Union (PSD 2), reached the conclusion that existing protection for the consumer – the payment service user, was insufficient. Therefore, new legal instruments protecting the consumer have been introduced. However, upon examination a conclusion has been reached that while some of the protections should be accepted, others warrant critical review.
PL
Dyrektywa 2007/64/WE w sprawie usług płatniczych (PSD 1) uregulowała kwestie ochrony konsumentów w zakresie usług płatniczych. W pierwszej kolejności należy wskazać, że konsument uprawniony został do otrzymywania wszelkich niezbędnych informacji przed wykonaniem konkretnej transakcji płatniczej, jak i po jej wykonaniu. Po drugie, konsument powinien zostać zaznajomiony z wszelkimi opłatami, które jest zobowiązany ponieść za płatności dokonywane w sklepach, w tym w sklepach internetowych. Po trzecie, PSD 1 zapewniła ochronę praw konsumentów w przypadku nieautoryzowanych lub nieprawidłowych opłat naliczanych na konsumenckim rachunku płatniczym. Po czwarte, w ramach PSD 1 nastąpiło otwarcie rynku usług płatniczych, co umożliwiło podmiotom innym niż banki świadczenie usług płatniczych. W celu należytej ochrony pieniędzy konsumentów przedmiotowe instytucje poddane zostały szczegółowej regulacji (nadzorowi). Prawodawca unijny, ustanawiając nowe ramy świadczenia usług płatniczych w ramach Unii Europejskiej (PSD 2), doszedł jednak do wniosku, że istniejąca ochrona konsumenta – użytkownika usług płatniczych, jest niewystarczająca. Z tego też względu zdecydował się na wprowadzenie nowych instrumentów prawnych, których zadaniem jest wzmocnienie tej ochrony. Po dokładnym ich przeanalizowaniu wydaje się, że część z nich należy ocenić pozytywnie, niemniej w stosunku do pozostałych regulacji należy podnieść uwagi krytyczne.