Zastosowanie metod edukacyjno-terapeutycznych w pracy z dziećmi i młodzieżą z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym, znacznym i głębokim

• Authors: MACH Aleksandra

Title variants

EN

The use of educational and therapeutic methods while working with children and the youth with moderate, severe and profound intellectual disability

• Languages of publication: PL EN

Abstracts

PL

Nauczyciele przedszkoli, szkół i ośrodków specjalnych dla dzieci i młodzieży z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu umiarkowanym lub znacznym wykorzystują w swojej pracy metody, które można nazwać edukacyjno-terapeutycznymi. Specyfika tych metod pozwala realizować nauczycielom zarówno cele edukacyjne, jak i terapeutyczne, a więc te, które wynikają z podstawowych zadań kształcenia specjalnego i rehabilitacji (rewalidacji) uczniów z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębszym. Edukacja i rehabilitacja tej grupy uczniów stanowi nierozerwalny układ, tzn. procesy te wzajemnie się przenikają i uzupełniają. W artykule wskazano metody stosowane w placówkach specjalnych, omówiono także zasady i warunki, jakimi powinien kierować się nauczyciel, decydując się na ich zastosowanie. W związku z tym, iż niektóre z metod wykorzystuje się także w pracy z uczniami z niepełnosprawnością intelektualną w stopniu głębokim, zawarte tu refleksje i sugestie odnoszą się również do tej grupy osób.

EN

The teachers who work at kindergartens, schools and special centres for children and the youth with moderate or severe intellectual disability employ methods that can be called educational and therapeutic. The specificity of these methods allows teachers to pursue both educational and therapeutic goals, that is those that stem from the basic objectives of special education and rehabilitation (special therapy) of students with profound intellectual disabilities. Education and rehabilitation of this group of students constitute an inseparable system, i.e. these processes intertwine and complement each other. This paper indicates the methods used in special institutions; the terms and conditions that should be observed by the teachers who have decided to employ such methods are also discussed here. Due to the fact that some of the methods are also used while working with students with profound intellectual disabilities, the reflections and suggestions presented here apply also to this group of people.

Keywords

PL

metody edukacyjno-terapeutyczne; metody pracy z uczniami z niepełnospraw-nością intelektualną; nauczyciel-terapeuta; kształcenie specjalne; terapia.

EN

educational and therapeutic methods; methods of working with students with intellec-tual disabilities; teacher-therapist, special education; therapy

• Publisher: Uniwersytet Rzeszowski
• Journal: Edukacja-Technika-Informatyka
• Year: 2016
• Volume: 7
• Issue: 4
• Pages: 64-76

Dates

published

2016

Contributors

author

MACH Aleksandra

• Uniwersytet Rzeszowski, Wydział Pedagogiczny, Zakład Pedagogiki Specjalnej, Polska

References

• Charbicka M., Raszewska M. (2009), W objęciach natury. Program edukacyjno-terapeutyczny, Warszawa.
• Gelleta I. (2014), Wspomaganie funkcji ruchowych małego dziecka [w:] Interdyscyplinarne uwarunkowania rozwoju małego dziecka. Wybrane zagadnienia, red. R. Piotrowicz, Warszawa.
• Gładyszewska-Cylulko J. (2007), Wspomaganie rozwoju dzieci nieśmiałych poprzez wizualizację i inne techniki arteterapii, Kraków.
• Gutowska A. (2012), Arteterapia jako forma rehabilitacji osób niepełnosprawnych intelektualnie [w:] Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia, red. K. Bobińska, T. Pietras, P. Gałecki, Wrocław.
• http://inkubatorinspiracji.pl/sensoplastyka-plastyka-sensoryczna-dzieci-0-100/.
• http://szkolascinawka.pl/sensoplastyka.html
• Kielin J. (2002), Jak pracować z rodzicami dziecka upośledzonego. Przewodnik dla nauczycieli i terapeutów z placówek specjalnych, Gdańsk.
• Kielin J. (2013), Podstawy. Część 1 [w:] Krok po kroku. Nauczanie i terapia dzieci z umiarkowaną, znaczną i głęboką niepełnosprawnością intelektualną, red. J. Kielin, K. Klimek- -Markowicz, Sopot.
• Klaro-Celej L., Mossakowska L. (1999), Komentarz do Programu wychowania i nauczania dzieci i młodzieży upośledzonych umysłowo w stopniu umiarkowanym znacznym, Warszawa.
• Kościelska M. (1998), Oblicza upośledzenia, Warszawa.
• Kowalczyk M. (2009), Wybrane metody rewalidacji [w:] Dziecko ze specjalnymi potrzebami edukacyjnymi w drodze ku dorosłości. Psychopedagogiczne podstawy edukacji, rewalidacji i terapii trudności w uczeniu się, red. W. Pilecka, M. Rutkowski, Kraków.
• Kwiatkowska M. (1997), Dzieci głęboko niezrozumiane. Program pracy edukacyjnej z dziećmi upośledzonymi umysłowo w stopniu głębokim, Warszawa.
• Meyer M. (2004), Współczesne metody relaksacyjno-medytacyjne jako forma przemocy nad dzieckiem [w:] Wczesna diagnoza i terapia dzieci z utrudnieniami w rozwoju. Interdyscyplinarne problemy, red. J. Kruk-Lasocka, M. Sekułowicz, Wrocław.
• Minczakiewicz E.M. (2010), Zespół Downa. Księga pytań i odpowiedzi, Gdańsk.
• Miosga L. (2005), Pomóż mi być. Komunikacja i stymulacja zmysłowa osób ze znaczną i głęboką niepełnosprawnością umysłową, Kraków.
• Orkisz M. (2008), Dlaczego edukacja? [w:] Edukacja uczniów z głębokim upośledzeniem umysłowym. Przewodnik dla nauczycieli, Warszawa.
• Pilecki J., Olszewski S., Żurek T. (2002), Zasady i metody pracy z osobami głębiej upośledzonymi umysłowo [w:] Usprawnianie, wychowanie i nauczanie osób z głębszym upośledzeniem umysłowym, red. J. Pilecki, Kraków.
• Rozporządzenie Ministerstwa Edukacji Narodowej z 23 kwietnia 2013 r. w sprawie warunków i sposobu organizowania zajęć rewalidacyjno-wychowawczych dla dzieci i młodzieży z upośledzeniem umysłowym w stopniu głębokim (Dz.U. z 2013 r., poz. 529).
• Rozporządzenie Ministra Edukacji Narodowej z 27 sierpnia 2012 r. w sprawie podstawy programowej wychowania przedszkolnego oraz kształcenia ogólnego w poszczególnych typach szkół (Dz.U. z 2012 r., poz. 977).
• Talarowska M. (2012), Oddziaływania terapeutyczne u osób z zespołem Downa, część 5A [w:] Niepełnosprawność intelektualna – etiopatogeneza, epidemiologia, diagnoza, terapia, red. K. Bobińska, T. Pietras, P. Gałecki, Wrocław.
• Trybuś M. (2000), Rola komunikacji niewerbalnej w relacji nauczyciel–dziecko [w:] Rozwój daje radość. Terapia dzieci upośledzonych umysłowo w stopniu głębokim, red. J. Kielin, Gdańsk.
• Zielińska J. (2014), Zastosowanie nowoczesnych technologii w edukacji dzieci z niepełnosprawno-ścią [w:] Dydaktyka specjalna. Wybrane zagadnienia, red. J. Wyczesany, Gdańsk.

Identifiers

DOI

10.15584/eti.2016.4.7