PL
Nieprawdopodobną rzeczą wydaje się, że mija ponad 200 lat od urodzenia wybitnego tarnowianina, który w wieku 10 lat dawał koncerty fortepianowe z orkiestrą w największych salach muzycznych Warszawy, Wrocławia, Poznania, Drezna, Berlina, Kijowa, Lwowa i in., a większość jego dzieł jest nieznana i pozostaje ukryta dla świata na półkach archiwów. Ten, nazywany przez współczesnych „cudownym dzieckiem”, „polskim Mozartem”, to Józef Władysław Krogulski (1815–1842). Choć żył bardzo krótko, bo zaledwie niecałe 27 lat, pozostawił po sobie ponad 100 kompozycji, także dzieła sakralne, wśród których znajduje się 9 mszy współczesnym niemal zupełnie nieznanych, w większości pozostających w rękopisach. Celem artykułu jest ukazanie wartości owych mszy na tle sylwetki J. Krogulskiego i ogólnych tendencji rozwojowych formy mszalnej w okresie romantyzmu oraz ocena wkładu tych dzieł w rozwój tej formy. Istotnym również celem jest wzbudzenie większego zainteresowania postacią, która swoim życiem, dziełami i działalnością artystyczną dała następnym pokoleniom przepiękny przykład wrażliwości na piękno i dobro w życiu codziennym.
EN
It seems unbelievable that more than 200 years have passed since the birth of the eminent citizen of Tarnów, who at the age of 10 gave piano concerts with orchestra in the largest music halls of such cities as: Warsaw, Wrocław, Poznań, Dresden, Berlin, Kiev, Lviv and others, and most of his works are unknown and remain hidden from the world in the archives. He was called by his contemporaries a „child prodigy”, a „Polish Mozart”, of course Józef Władysław Krogulski (1815–1842). Although he lived a very short life, less than 27 years, he left behind over 100 compositions, including sacred works, among which there are 9 masses of contemporary almost completely unknown, and most of them remain in manuscripts. This article attempts to show the value of these masses against the background of J. Krogulski’s profile and the general tendencies of the development of this form during the Romantic period, as well as to assess the contribution of these works to the development of this form. He also tries to arouse greater interest in a figure who, through his life, works and artistic activity, is a beautiful example for the next generations of sensitivity to beauty and goodness in everyday life.