Można stwierdzić, że aby szkoła wyższa odnosiła sukces, musi być kierowana i nadzorowana w sposób przejrzysty i systematyczny. W artykule zdefiniowano zarządzanie i jego przesłanki dla szkolnictwa wyższego, wskazując przy tym szczególne wymiary zarządzania organizacją, którą jest uczelnia. Stwierdzono, że szkoła wyższa postrzegana jest poprzez składowe, które decydują w powiązaniu ze sobą o sukcesie realizacji złożonych celów edukacyjnych. Scharakteryzowano szkołę wyższą jako organizację zorientowaną na proces i zmiany zachodzące na przestrzeni lat. Podjęto próbę skonstruowania modelu zarządzania procesami konsumpcji usług edukacyjnych w szkole wyższej. Szkoła wyższa jako organizacja pełniąca funkcję usługową powinna sięgnąć po sposoby zarządzania z przemysłu, tak jak każde przedsiębiorstwo. Aby mogła utrzymać się na rynku, musi doskonalić się i zmieniać w zależności od potrzeb klienta.