Innowacje komunikacyjne oparte na założeniach radykalnej demokracji na przykładzie platformy Indymedia po dwóch dekadach jej działania (1999–2019)

• Authors: Filipiak Agnieszka

Title variants

EN

Communication Innovations Based on the Assumptions of Radical Democracy on the Example of the Indymedia Platform After Two Decades of Its Operation (1999–2019)

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem artykułu jest analiza odkrytych i praktykowanych przez platformę Indymediów możliwości komunikacyjnych opartych na rozwiązaniach wprowadzonych pierwotnie przez sieć w paradygmacie Web 2.0 (m.in. formuły „otwartego publikowania” i wspólnotowego tworzenia informacji). Kontekstem dla tych rozważań będą założenia radykalnej demokracji. Hipoteza główna zakłada, że stosowanie przez aktywistów i użytkowników Indymediów strategii i praktyk radykalnej demokracji bezpośredniej było skuteczne w działaniach krótkoterminowych i taktycznych, zawiodło jednak w przypadku akcji długoterminowych i strategicznych. Metody badań: w artykule odwołano się do najnowszych, mieszanych tendencji metodologicznych pojawiających się w badaniach medioznawczych nakierowanych na analizę przekazu cyfrowego i platform internetowych, ze szczególnym uwzględnieniem analizy zawartości stron www (tzw. desk research) i możliwości oferowanych przez geografię internetu. Wykorzystano także samodzielnie przeprowadzone pogłębione wywiady indywidualne (IDI) z aktywistami Indymediów z USA, Hiszpanii i Brazylii, a także model radykalnej demokracji zaproponowany przez brytyjskiego badacza V. Pickarda. Wyzwania dla Indymediów po dwóch dekadach ich działania oraz przyczyny ich transformacji i erozji pozwolą wypracować krytyczną perspektywę wobec koncepcji „usieciowionych ruchów społecznych” M. Castellsa. Wyniki i wnioski: praktyki radykalnej demokracji w codziennej działalności aktywistycznej i medialnej uwydatniły ograniczenia założeń tego typu demokracji w przypadku działań prowadzonych na poziomie międzynarodowym i z udziałem wielu podmiotów. Hipoteza postawiona we wstępie artykułu została zatem zweryfikowana pozytywnie. Rozwój sieci był też blokowany przez odmienne dynamiki powszechnej cyfryzacji społeczeństw, co dodatkowo znacznie ograniczało ogólnodostępne i sprawiedliwe zastosowanie praktyk radykalnej demokracji – w krajach Globalnego Południa lokalne ośrodki sieci były dostępne tylko dla wybranej grupy osób wyedukowanych cyfrowo, wyposażonych w odpowiednie zasoby. Sytuacja ta w istocie zaprzecza fundamentalnej idei radykalnej demokracji, jaką jest totalne rozszerzenie równości i wolności obywateli poprzez zwiększenie poziomu ich partycypacji. Wartość poznawcza: przedstawione w artykule analizy dostarczają wiedzy na temat pionierskiego zastosowania internetu w paradygmacie Web 2.0 przez platformę Indymedia – na długo przed pojawieniem się mediów społecznościowych – w kontekście założeń radykalnej demokracji. Pozwalają także formułować prognozy dotyczące ograniczeń dla radykalnej demokracji w bardziej złożonych środowiskach.

EN

Scientific objective: The aim of the paper is to analyze the communication possibilities discovered and practiced by the Indymedia platform, based on the solutions originally introduced by the Web in the Web 2.0 paradigm (including the formulas of “open publishing” and community information creation). The context for these considerations will be the assumptions of radical democracy. The main hypothesis is that the activists’ and Indymedia users’ use of the strategies and practices of radical direct democracy was effective for short-term and tactical actions, but failed when applied in long-term and strategic actions. Research methods: The article refers to the latest, mixed––methodological trends emerging in media studies focused on the analysis of digital media and Internet platforms, with a particular emphasis on desk research and the opportunities offered by the geography of the Internet. In-depth individual interviews (IDI) conducted by the author with Indymedia activists from the USA, Spain, and Brazil and the model of radical democracy proposed by the British researcher V. Pickard were used. The challenges for the Indymedia after two decades of its operation and the reasons for their transformation and erosion will allow me to develop a critical perspective on the concept of “networked social movements” by M. Castells. Results and conclusions: Practices of radical democracy in everyday activist and media work have highlighted the limitations of the assumptions of this type of democracy when carried out internationally and with a multi-actor perspective. The hypothesis posed in the introduction of the article thus remains positively verified. The development of networks was also blocked by different dynamics of the widespread digitalization of societies, which also significantly limited the universally accessible and equitable application of the practices of radical democracy––in the case of centers from the Global South, they became a solution only for a select group of digitally educated people equipped with adequate resources. This situation contradicts the fundamental idea of radical democracy, which is the total extension of equality and freedom of citizens by increasing their level of participation. Cognitive value: The analyses presented in the article provide knowledge about the pioneering use of the Internet in the Web 2.0 paradigm by the Indymedia platform long before the emergence of social media in the context of the assumptions of radical democracy. They also allow us to make predictions about the limits to radical democracy in more complex environments.

Keywords

PL

Indymedia; media alternatywne; radykalna demokracja; ruch na rzecz globalnej sprawiedliwości; Web 2.0

EN

Indymedia; alternative media; radical democracy; global justice movement; Web 2.0

• Publisher: Uniwersytet Warszawski. Wydział Dziennikarstwa, Informacji i Bibliologii
• Journal: Studia Medioznawcze
• Year: 2021
• Issue: 4
• Pages: 1034-1048

Contributors

author

Filipiak Agnieszka

• Uniwersytet im. Adama Mickiewicza w Poznaniu

References

• Arnison, M. (2001). Open publishing is the same as free software. Retrieved October, 2019, from http://purplebark.net/maffew/cat/openpub.html
• Bailey, O.G., Cammerts, B., & Carpentier, N. (2012). Media alternatywne. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Bruns, A. (2008). Blogs, Wikipedia, Second Life, and Beyond: From Production to Produsage. New York: Peter Lang.
• Bruns, A. (2009). Gatewatching: Collaborative Online News Production. New York: Peter Lang.
• Butler, C.L., & Rothstein, A. (1987). On conflict and consensus: a handbook on formal consensus decisionmaking. Mountain View, CA: Creative Commons.
• Carpentier, N. (2011). Media and Participation: A site of ideological-democratic struggle. Chicago: Intellect.
• Castells, M. (2013). Sieci oburzenia i nadziei: Ruchy społeczne w erze Internetu. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Conway, J. (2007). Identity, Place, Knowledge: Social Movements Contesting Globalization. Winnipeg, MB: Fernwood Publishing.
• Flichy, P. (2007). The Internet Imaginaire. Cambridge: MIT Press.
• Frenzel, F., & Sullivan, S. (2009). Globalization from below? ICTs and democratic development in the project “Indymedia Africa”. In O. Mudhai, W. Tettey, & F. Banda (Eds.), African Media and the Digital Public Sphere (pp. 165–182). New York: Palgrave Macmillan.
• Galtung, J., & Ruge, M.H. (1965). The structure of foreign news: The presentation of the Congo, Cuba and Cyprus crises in four Norwegian newspapers. Journal of Peace Research, 2(1), 64–90.
• Gans, H.J. (2004). Deciding what news: A study of CBS evening news, NBC nightly news, Newsweek, and Time. New York: Pantheon Books.
• Germany bans far-left protest website over G20 riots. (2017, August 25). BBC. Retrieved from https://www.bbc.com/news/world-europe-41047166
• Giraud, E. (2014). Has radical participatory online media really ‘failed’? Indymedia and its legacies. Convergence, 20(4), 419–437.
• Google News bans San Francisco Indymedia over Israel/Palestine controversy, anti-Arab slurs like “raghead” are allowed (2004, May 28). Indymedia Indybay. Retrieved October, 2019, from https://www.indybay.org/newsitems/2003/09/03/16398621.php
• Habermas, J. (1989). The structural transformation of the public sphere. Cambridge, MA: MIT Press.
• Halleck, D. (2003). Indymedia: Building an international activist internet network. Media Development, 50(4), 11–14.
• Harcup, T., & O’Neill, D. (2001). What is news? Galtung and Ruge revisited. Journalism studies, 2(2), 261–280.
• Held, D. (2006). Modele demokracji. Kraków: Wydawnictwo Uniwersytetu Jagiellońskiego.
• Internet World Stats 2021. (2021, October 16). Retrieved from https://www.internetworldstats.com/stats.htm
• Jasiewicz, E. (2009). Klimatyczne kasyno Polska. Le Monde Diplomatique. Pobrano z https://monde-diplomatique.pl/LMD46/index.php?id=4
• Jenkins, H., Ford, S., & Green, J. (2013). Spreadable Media: Creating Value and Meaning in a Networked Culture. New York: NYU Press.
• Juris, J.S. (2005). The new digital media and activist networking within anti–corporate globalization movements. The ANNALS of the American academy of political and social science, 597.1, 189–208.
• Juris, J.S. (2008). Performing politics: Image, embodiment, and affective solidarity during anti-corporate globalization protests. Ethnography, 9(1), 61–97.
• Knight, B. (2017, August 25). Interior Ministry shuts down, raids left-wing German Indymedia site. Deutsche Welle. Retrieved October, 2019, from https://www.dw.com/en/interior-ministry-shuts-downraids-left-wing-german-indymedia-site/a-40232965
• Laclau, E., & Mouffe, C. (2014). Hegemony and socialist strategy: Towards a radical democratic politics. London: Verso Trade.
• Lawson, J., & Gleason, S. (2002). Democracy and the war on dissent. Magazine, 15, 12–14.
• Lievrouw, L. (2012). Media alternatywne i zaangażowane społecznie. Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• Mamadouh, V. (2004). Internet, scale and the global grassroots: geographies of the Indymedia network of independent media centres. Tijdschrift voor economische en sociale geografie, 95(5), 482–497.
• Morris, D. (2003). Globalization and Media Democracy: The Case of Indymedia. In D. Schuler & P. Day (Eds.), Shaping the network society: The new role of civil society in cyberspace (pp. 325–352). New York: MIT Press.
• O’Reilly, T. (2007). What is Web 2.0: Design Patterns and Business Models for the Next Generation of Software. International Journal of Digital Economics, 65, 17–37.
• Pickard, V.W. (2006). United yet autonomous: Indymedia and the struggle to sustain a radical democratic network. Media, Culture & Society, 28(3), 315–336.
• Pike, J.R. (2005). A gang of leftists with a website: The Indymedia movement. Transformations, 10. Retrieved October, 2019, from http://www.transformationsjournal.org/wp-content/uploads/2017/01/Pike_Transformations10.pdf
• Platon, S., & Deuze, M. (2003). Indymedia journalism: A radical way of making, selecting and sharing news? Journalism, 4(3), 336–355.
• Polletta, F. (2002). Freedom Is an Endless Meeting: Democracy in American Social Movements. Chicago: University of Chicago Press.
• Pomieciński, A. (2013). Alterglobaliści. Antropologia ruchu na rzecz globalnej sprawiedliwości. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.
• Pryncypia Jedności. (2006, 2 lutego). Pobrane w październiku 2019 r. z http://web.archive.org/web/20100705081738/https://docs.indymedia.org/Global/PrinciplesOfUnityPl
• Rannikko, U. (2005). Alternative Ways of Being an Audience. A Case Study on Uses and Users of Indymedia: Summary of the Survey Results. Retrieved October 16, 2019, from https://docs.indymedia.org/pub/Global/ImcEssayCollection/Ulla_Rannikko_Indymedia_SurveyReport.pdf
• Szymańska, A., Lisowska-Magdziarz, M., & Hess, A. (2018). Metody badań medioznawczych i ich zastosowanie. Kraków: Instytut Dziennikarstwa, Mediów i Komunikacji Społecznej Uniwersytetu Jagiellońskiego.

Identifiers

DOI

10.33077/uw.24511617.sm.2021.4.663