Wokół miejskiej szkoły środowiskowej– quasi-szkoły między uspołecznieniem a parentokracją

• Authors: Wiatr Marta

Title variants

EN

The Urban Community School – Polish Quasi-Schools Between Social Participation and Parentocracy

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Celem artykułu jest analiza miejskich quasi-szkół w kontekście koncepcji szkół środowiskowych. Quasi-szkoły to alternatywne do szkół systemowych środowiska edukacyjne, zakładane przez zasobnych w kapitały społeczne, symboliczne i kulturowe rodziców. Na tle dwóch zaproponowanych wskaźników środowiskowego charakteru szkoły: uspołecznienia oraz kapitału społecznego, zostały zaprezentowane cele i sposoby ich działania. Uznano, że choć quasi-szkoły wykazują wiele ważnych cech szkół środowiskowych (szkół uspołecznionych i pomnażających kapitał społeczny), jak: partycypacja, empowerment, różnorodność, obywatelska kontrola, zaangażowanie, współpraca, stosunki demokratyczne, na tym poziomie ich rozwoju pozostają placówkami wyizolowanymi ze środowiska. Wszelkie korzyści płynące z określonego modelu ich działania pozostają w samej społeczności szkolnej i nie dochodzi do wymiany wpływów ze środowiskiem lokalnym. To pozbawia zarówno quasi-szkoły, jak i środowisko lokalne, pomostowego kapitału społecznego, wzajemnych impulsów rozwojowych i głębokiego uspołecznienia.

EN

The purpose of this article is to analyze urban quasi-schools in the broader context of the community schools concept. Quasi-schools are educational environments, alternative to the systemic schools. They are founded by parents with an abundance of symbolic and cultural capital. The quasi-schools’ purposes and modus operandi were presented against a background of two selected metrics of the community school concept, namely: high social capital and civil involvement of parents and local community members in the school setting. It was recognized that although quasi-schools display many important features of community schools, such as engagement, participation, empowerment, diversity, civic control, commitment, cooperation, democratic relations, at this moment in their development they remain isolated from the environment. All the benefits, that follow from their modus of operation are retained in the school community itself without any exchange with the local community. This deprives both quasi-schools and the local environment of bridging social capital, mutual development impulses and deep social participation supporting democratic processes.

Keywords

EN

Community school; quasi-school; alternative school; parentocracy; social capital; social participation

• Publisher: Pedagogium Wyższa Szkoła Nauk Społecznych w Warszawie
• Journal: Pedagogika Społeczna
• Year: 2018 (R. XVII)
• Issue: 2(68)
• Pages: 193-205

Contributors

author

Wiatr Marta

• Akademia Pedagogiki Specjalnej w Warszawie

References

• Beck U., (2002), Społeczeństwo ryzyka. W drodze do innej nowoczesności, Wydawnictwo Naukowe „Scholar”, Warszawa.
• Brown P., (1990), The ‘Third Wave’: education and the ideology of parentocracy, „British Journal of Sociology of Education”, nr 11(1), s. 65–85.
• Jacyno M., (2007), Kultura indywidualizmu, PWN, Warszawa.
• Jasiński Z., (2016), Szkoła środowiskowa czy szkoła osadzona w środowisku. W poszukiwaniu modelu współpracy między środowiskiem lokalnym a szkołą, [w:] Szkoła i rodzina w środowisku lokalnym: Teoria i praktyka, red. A. Szczurek-Boruta, B. Chojnacka-Synaszko,A. Gancarz, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
• Mendel M., (2002), Edukacja społeczna. Partnerstwo rodziny, szkoły i gminy w perspektywie amerykańskiej, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
• Mendel M., (2002), Partnerstwo rodziny, szkoły i gminy, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń.
• Mendel M., (2015), Szkoła poza szkołą. O odrywającym się desygnacie i postmodernistycznej wersji powszechnej edukacji, [w:] Szkoła – kultura – środowisko lokalne, red. A. Szczurek-Boruta, B. Chojnacka-Synaszko, Wydawnictwo Adam Marszałek, Toruń, s. 59–78.
• Putnam R., (2008), Samotna gra w kręgle. Upadek i odrodzenie wspólnot lokalnych w Stanach Zjednoczonych, Wydawnictwa Akademickie i Profesjonalne, Warszawa.
• Sowińska H., (1992), Procesy uspołecznienie szkoły. Nadzieje i zagrożenia, „Neododagmata”, 21, s. 23–31.
• Starego K., (2012), Sensus communis jako wspólnota równych. Teoretyczne podstawy animacji jako procesu demokratyzacji, „Zoon Politicon”, nr 3, s. 163–188.
• Śliwerski B., (2015), O konieczności powrotu do subsydiarnej roli państwa w publicznej edukacji szkolnej dzieci i młodzieży, „Pedagogika Społeczna”, nr 57(3), s. 17–51.
• Uryga D., (2015), Szkoła środowiskowa Koncepcja pedagogiczna w objęciach polityki, „Pedagogika Społeczna”, nr 58(4), s. 33–53.
• Uryga D., Wiatr M., (2015), Quasi-szkoły – nowe przedsięwziecia rodzicielskie na obrzeżu systemu oświaty. Quasi-schools – new parental ventures on the fringes of Polish education system, „Pedagogika Społeczna”, nr 57 (3), s. 217–232.
• Waligórski K., (1997), Problemy uspołecznienia szkoły, „Studia Pedagogiczne”, 30, s. 257–277.
• Wiatr M., (2015), Konteksty refleksyjności współczesnych rodziców, „Teraźniejszość – Człowiek– Edukacja”, nr 18(3), s. 71–82.
• Wiatr M., (2017), Polskie quasi-szkoły – ideologiczne tło rodzicielskich inicjatyw edukacyjnych, pdf, „Pedagogika Społeczna”, nr 64(2), s. 185–205.
• Winiarski M., (2015), Szkoła środowiskowa i jej obecność w edukacji równoległej, permanentnej i środowiskowej, „Pedagogika Społeczna”, nr 57(3).

Identifiers

ISSN

1642-672X