PL
W drugiej części wykładu Jacques Derrida zastanawia się nad istotą polityczności i analizuje różne przedstawienia państwa i władzy suwerennej w formie zwierzęcej. Odwołuje się do licznych biblijnych obrazów potworów i bestii, co ostatecznie prowadzi go do ponownego przemyślenia arystotelesowskiej idei człowieka jako zwierzęcia politycznego oraz do zdekonstruowania filozofii porządku społecznego i politycznego Thomasa Hobbesa. Derrida, dochodząc do wniosku, że człowiek jest dla drugiego człowieka wilkiem, zaleca ponowną lekturę psychoanalitycznych objaśnień mitów oraz baśni. Idąc w ślad za Sigmundem Freudem, kwestię ograniczeń w analogiach między społecznościami zwierzęcymi a ludzkimi instytucjami państwowymi, pozostawia otwartą.
EN
In the second part of the lecture, Jacques Derrida reflects on the essence of the political and analyses different animal representations of state and sovereignty. He makes references to numerous biblical images of monsters and beasts, which eventually leads him to rethinking Aristotle’s idea of man as a political animal and to deconstructing Thomas Hobbes’s philosophy of social and political order. Concluding that man is a wolf to man. Derrida recommends re-reading psychoanalytical explanations of myths and fables. Following Sigmund Freud, the author leaves open the question of limits in analogies between animal societies and human state institutions.