Wielofunkcyjność zaimków kto i który jako źródło wyrażeń funkcyjnych

• Authors: Data Krystyna

Title variants

EN

The multifunctionality of the pronoun as a source of functional expressions

• Languages of publication: PL

Abstracts

EN

The subject matter of the article is a description of one of the sources of functional expressions – the multifunctionality of the pronoun with reference to the nominal pronoun kto and the adjective pronoun który. The pronoun seems to be the most diversified part of speech because it fails to follow a single exemplary criterion in defining its type category. Also, having a complex internal structure its multifunctionality is demonstrated on various text organization levels. The starting point of the description is the analysis of the contrast between interrogative and relative functions of these pronouns. Considering the multiplicity of the text roles both pronouns kto and który are presented as functional homonyms. The various pronoun roles identified on the text organization level validate the statement that the multifunctionality of the pronoun is a source of functional expressions.

Keywords

PL

zaimek; funkcja; homonim; wyrażenie funkcyjne

EN

pronoun; function; homonym; functional expression

• Publisher: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego
• Journal: Forum Lingwistyczne
• Year: 2015
• Issue: 2
• Pages: 65-71

Dates

published

2015

Contributors

author

Data Krystyna

References

• Słownik polszczyzny Jana Kochanowskiego. Kucała M., red. T. 2: I–M. Kraków 1998.
• Słownik staropolski. Urbańczyk S., red. T. 3: I–K. Wrocław–Warszawa–Kraków 1960–1962.
• Słownik współczesnego języka polskiego. Dunaj B., red. Warszawa 1998.
• Data K., 2014a: Zaimki względne w historii polszczyzny na przykładzie jen, jenże. W: Kleszczowa K., Szczepanek A., red.: Wyrażenia funkcyjne w perspektywie diachronicznej, synchronicznej i porównawczej. Katowice, s. 247–255.
• Data K., 2014b: Ekwiwalenty „który” we współczesnej polszczyźnie. W: Moroz A., Sobotka P., Żabowska M., red.: Maiuscula linguistica. Studia in honorem Profesori Matthiae Grochowski sextuagesimo quinto dedicata. Warszawa, s. 163–171.
• Grochowski M., 1997: Wyrażenia funkcyjne. Studium leksykograficzne. Kraków.
• Grochowski M., 2008: Założenia ogólne opisu tzw. wyrażeń funkcyjnych w Wielkim słowniku języka polskiego. W: Żmigrodzki P., Przybylska R., red.: Studia leksykograficzne. T. 2. Kraków, s. 11–22.
• Jodłowski S., 1973: Ogólnojęzykoznawcza charakterystyka zaimka. Wrocław.
• Jodłowski S., 1976: Podstawy składni polskiej. Warszawa.
• Kleszczowa K., 2014a: Przeszłość w teraźniejszości. Stare znaki i reguły językowe w strukturze wyrażeń funkcyjnych. W: Kleszczowa K., Szczepanek A., red.: Wyrażenia funkcyjne w perspektywie diachronicznej, synchronicznej i porównawczej. Katowice, s. 169–180.
• Kleszczowa K., 2014b: Zaimkowy rodowód wybranych partykuł. W: Moroz A., Sobotka P., Żabowska M., red.: Maiuscula linguistica. Studia in honorem Profesori Matthiae Grochowski sextuagesimo quinto dedicata. Warszawa, s. 131–140.
• Labocha J., Tutak K., 2005: Podstawy analizy składniowej wypowiedzeń. Kraków.
• Milewski T., 1976: Językoznawstwo. Warszawa.
• Miodunka W., 1974: Funkcje zaimków w grupach nominalnych współczesnej polszczyzny mówionej. Kraków.
• Nagórko A., 1998: Zarys gramatyki polskiej ze słowotwórstwem. Warszawa.
• Pisarkowa K., 1969: Funkcje składniowe polskich zaimków odmiennych. Wrocław–Warszawa–Kraków.
• Skarżyński M., 2001: W kręgu gramatyk polskich XIX i XX wieku. Kraków.
• Urbańczyk S., 1935: Wyparcie staropolskiego względnego „jen, jenże” przez pierwotnie pytajne „który”. Kraków.
• Wierzbicka-Piotrowska E., 2011: Polskie zaimki nieokreślone. Wybrane zagadnienia semantyczne, syntaktyczne i pragmatyczne. Warszawa.
• Wróbel H., 2001: Gramatyka języka polskiego. Kraków.