PL
Artykuł – wpisujący się w tradycję historii intelektualnej – jest próbą pokazania, w jaki sposób można czytać eseistykę Czesława Miłosza pod kątem zawartego w niej projektu modernizacyjnego, nakierowanego na europeizację polskiej kultury. Autorka stara się udowodnić, że „prywatne obowiązki” wolno uznać za jedną z centralnych kategorii w myśleniu tego pisarza i zastanawia się nad tym, w jaki sposób ta koncepcja przekłada się nie tylko bezpośrednio na jego twórczość, ale i na proponowany przez niego model zachowań współczesnego polskiego intelektualisty. Tekst ten można przy tym uznać za swoiste studium przypadku: rozwiązania podsuwane przez Miłosza zostały tu prześledzone na przykładzie odniesień do kultury rosyjskiej występujących w jego szkicach i korespondencji.
EN
Falling into the tradition of intellectual history, the article is an attempt to present the way one reads Czesław Miłosz’s essay writings from the angle of a modernizing project included in it aiming at Europeanization of Polish culture. The author tries to prove that “private obligations” might be seen as one of the central category in Miłosz’s thinking, and ponders over the mode this concept mirrors not only directly his creativity but also the model of behavior of a contemporary Polish intellectual which the writer proposes. The text may furthermore be regarded as a peculiar case study: Miłosz’s suggested solutions are here followed as based on the references to Russian culture present in his sketches and correspondence.