Głównym celem niniejszej pracy było ustalenie poziomu psychopatii i poziomu inteligencji emocjonalnej u sprawców przestępstw seksualnych z art. 197 kodeksu karnego, a także określenie związku pomiędzy zmiennymi. Zastosowano następujące narzędzia badawcze: Kwestionariusz PSYCHOPATHY CHECKLIST REVISED (PCL-R) Hare’a, Kwestionariusz Inteligencji Emocjonalnej INTE Nicole S. Schutte, John M. Malouff, Lena E. Hall, Donald J. Haggerty, J. T. Cooper, C. J. Golden, L. Dornheim oraz Dwuwymiarowy Inwentarz Inteligencji Emocjonalnej DINEMO w opracowaniu Anny Matczak, Aleksandry Jaworowskiej, Anny Ciechanowicz, Joanny Stańczak i Ewy Zalewskiej. Grupę badawczą tworzyli sprawcy przestępstw seksualnych z art. 197 (N=31) osadzeni w Zakładzie Karnym nr 1 o zaostrzonym rygorze we Wrocławiu. Badani byli w wieku od 21 do 60 lat. Spośród badanych (N=31), u ponad 60% (N=19) sprawców przestępstw seksualnych stwierdzono wysoki poziom psychopatii, co jest równoznaczne ze zdiagnozowaniem osobowości psychopatycznej według kwestionariusza PCL-R Hare’a. Blisko 40% (N=12) sprawców uzyskało niższe wyniki. Wśród nich u 5 zdiagnozowano umiarkowany poziom psychopatii, a u 7 nieznaczne symptomy psychopatii według kwestionariusza PCL-R Hare’a. W badanej grupie (N=31), u 21 sprawców przestępstw seksualnych odnotowano niski poziom inteligencji emocjonalnej, u 8 badanych przeciętny poziom, a u 2 wysoki poziom inteligencji emocjonalnej według kwestionariusza INTE. W inwentarzu DINEMO niski poziom inteligencji emocjonalnej uzyskało 20 badanych, a u 11 stwierdzono przeciętny poziom inteligencji emocjonalnej. Na podstawie badań stwierdzono, iż sprawcy przestępstw seksualnych z art. 197 przejawiają inklinacje psychopatyczne i mają niski lub przeciętny poziom inteligencji emocjonalnej, w zależności od poziomu psychopatii. Ponadto przeprowadzone analizy wykazały istotne statystycznie, ujemne korelacje pomiędzy ogólnym poziomem psychopatii oraz jej dwoma czynnikami: bezwzględność w samolubnym wykorzystywaniu innych ludzi i chroniczna skłonność do antysocjalnych zachowań, a ogólnym poziomem inteligencji emocjonalnej i jej czynnikami. Czynnikami w kwestionariuszu INTE były: zdolność do wykorzystywania emocji w celu wspomagania myślenia i działania oraz zdolność do rozpoznawania emocji, a w kwestionariuszu DINEMO: zdolność do rozpoznawania, rozumienia i respektowania emocji innych i zdolność do uświadamiania sobie, rozumienia, respektowania i wyrażania własnych emocji. Uzyskano również silne, dodatnie zależności pomiędzy wynikami dwóch kwestionariuszy mierzących inteligencję emocjonalną.