Potencjał turystyczny województw Polski

• Authors: Synówka-Bejenka Ewa

Abstracts

PL

Celem artykułu jest porównanie atrakcyjności turystycznej województw w Polsce. W badaniu wykorzystano dane GUS za rok 2014. Do oceny potencjału turystycznego zastosowano metody wzorca rozwoju Hellwiga oraz TOPSIS (Technique for Order Preference by Similarity Ideal Solution). Wyniki porównano z odpowiednimi wartościami wskaźników gęstości oraz intensywności ruchu turystycznego według Schneidera. Z analizy wynika, że najwyższy potencjał turystyczny mają województwa małopolskie i śląskie, a najniższy — podlaskie i lubelskie. Dobrym wykorzystaniem potencjału turystycznego wykazały się m.in. województwa: małopolskie, śląskie, dolnośląskie, pomorskie i zachodniopomorskie.

EN

The aim of the article is to compare tourist attractiveness of Polish voivodships. Data published by the Central Statistical Office for 2014 was used in the research. The Hellwig’s method of taxonomic measure of development and the TOPSIS (Technique for Order Preference by Similarity Ideal Solution) were applied to assess tourist potential. The results were compared with the corresponding values of the Schneider’s tourist traffic density and intensity rate. The analysis shows that the highest tourist potential was recorded for Małopolskie and Silesian, while the lowest for: Podlaskie and Lubelskie Voivodships. An efficient use of tourist potential was demonstrated by i.a. Małopolskie, Silesian, Lower Silesian, Pomeranian and West Pomeranian Voivodships.

Keywords

EN

tourist potential; voivodship; measure of development; TOPSIS method

PL

potencjał turystyczny; województwo; miara rozwoju; TOPSIS

• Publisher: Główny Urząd Statystyczny
• Journal: Wiadomości Statystyczne. The Polish Statistician
• Year: 2017
• Issue: 7

Contributors

author

Synówka-Bejenka Ewa

• Uniwersytet Zielonogórski

References

• Bąk, I., Szczecińska, B. (2014). Analiza atrakcyjności turystycznej miast wojewódzkich. Wiadomości Statystyczne, nr 12, s. 80—95.
• Derek, M. (2007). Gmina turystyczna — ujęcie metodologiczno-metodyczne. W: Kurek, W. Pawlusiński, R. (red.), Studia nad turystyką. Prace ekonomiczne i społeczne. Geograficzne, społeczne i ekonomiczne aspekty turystyki, s. 27—32. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Jagielloński.
• Gołembski, G. (red.). (1999). Regionalne aspekty rozwoju turystyki. Warszawa—Poznań: PWN.
• Gołembski, G. (red.). (2002). Metody stymulowania rozwoju turystyki w ujęciu przestrzennym. Poznań: Wydawnictwo Akademii Ekonomicznej.
• GUS (2015a). Rocznik Statystyczny Województw 2014. Warszawa.
• GUS (2015b). Turystyka w 2014 r. Warszawa.
• Hellwig, Z. (1968). Zastosowanie metody taksonomicznej do typologicznego podziału krajów ze względu na poziom ich rozwoju oraz zasoby i strukturę wykwalifikowanych kadr. Przegląd Statystyczny, nr 4, s. 307—327.
• Hwang, C.L., Yoon, K. (1981). Multiple Attribute Decision Making. Methods and Applications. Nowy Jork: Springer Verlag.
• Kaczmarek, J., Stasiak, A., Włodarczyk, B. (2002). Produkt turystyczny, albo jak organizować poznawanie świata. Łódź: Wydawnictwo Uniwersytetu Łódzkiego.
• Kukuła, K. (1993). Próba waloryzacji województw ze względu na zagospodarowanie turystyczne i środowisko naturalne. Folia Turistica, nr 4, s. 117—133.
• Kurek, W. (red.). (2007). Turystyka. Warszawa: PWN.
• Nowak, E. (1990). Metody taksonomiczne w klasyfikacji obiektów społeczno-gospodarczych. Warszawa: PWE.
• Panek, T. (2009). Statystyczne metody wielowymiarowej analizy porównawczej. Warszawa: Oficyna Wydawnicza SGH.
• Pawlusiński, R. (2005). Samorząd lokalny a rozwój turystyki. Przykład gmin Wyżyny Krakowsko-Częstochowskiej. Kraków: Instytut Geografii i Gospodarki Przestrzennej, Uniwersytet Jagielloński.
• Puciato, D. (2010). Wybrane elementy atrakcyjności turystycznej powiatów województwa opolskiego. Infrastruktura i ekologia terenów wiejskich, nr 1, s. 187—195.
• Rapacz, A. (red.). (2004). Współpraca i integracja w turystyce w euroregionie Nysa w perspektywie członkostwa w Unii Europejskiej. Wrocław: Akademia Ekonomiczna im. Oskara Langego.
• Strahl, D. (1978). Propozycja konstrukcji miary syntetycznej. Przegląd Statystyczny, nr 2, s. 205—215.
• Zajadacz, A., Śniadek, J. (2009). Ocena potencjału turystycznego. W: Z. Młynarczyk, A. Zajadacz (red.), Uwarunkowania i plany rozwoju turystyki. Walory i atrakcje turystyczne. Potencjał turystyczny. Plany rozwoju turystyki, s. 35—59. Poznań: Wydawnictwo Naukowe UAM.