Źródła w badaniach idiolektów

• Authors: Kozłowska Anna

Title variants

EN

Sources in idiolect research

• Languages of publication: PL

Abstracts

PL

Artykuł wskazuje źródła wykorzystywane w różnego rodzaju badaniach idiolektów oraz omawia rolę poszczególnych typów źródeł. Choć głównym przedmiotem zainteresowania są autonomiczne studia nad językiem jednostek, praca uwzględnia również badania idiolektów podporządkowane opisowi języka ogólnego oraz jego odmian, a także studia z zakresu historii języka i psycholingwistyki. Pokazana jest zależność wykorzystywanych w badaniach źródeł od rodzaju i celów opisu, a także od obecnego w nim sposobu rozumienia idiolektu.

EN

The article addresses language data sources used in various types of idiolect research. It discusses the role of particular types of sources in these studies. Despite being focused on autonomous studies on the language of individuals, the article also takes into account research on idiolects that is subordinate to the description of standard language and its varieties, as well as studies in the history of language and psycholinguistics. The article presents the dependence of the sources on the types and purposes of the description and on the way idiolect is understood.

Keywords

PL

idiolekt; język jednostki; język pisarza; językoznawstwo; koncepcja języka

EN

idiolect; language of an individual; language of a writer; linguistics; concept of language

• Publisher: Polskie Towarzystwo Językoznawcze; UNIVERSITAS Towarzystwo Autorów i Wydawców Prac Naukowych; Wydawnictwo LEXIS
• Journal: Biuletyn Polskiego Towarzystwa Językoznawczego
• Year: 2018
• Volume: 74
• Pages: 191-204

Contributors

author

Kozłowska Anna

• Uniwersytet Kardynała Stefana Wyszyńskiego w Warszawie

References

• BAJEROWA Irena (1988): Badanie język osobniczego jako metodologiczny problem historii języka ogólnego. – [w:] Jerzy BRZEZIŃSKI (red.): Język osobniczy jako przedmiot badań lingwistycznych. – Zielona Góra: Wydawnictwo WSP w Zielonej Górze, 7–14.
• BOGUSŁAWSKI Andrzej (2009): Myśli i gwiazdce i regule. –Warszawa: BEL Studio.
• BORAWSKI Stanisław, 1982, Typowość i wzorcowość w studiach historycznojęzykowych. – Język Polski 4–5, 344–348.
• BOREK Henryk (1988): Co możemy wiedzieć o języku osobniczym?. – [w:] Jerzy BRZEZIŃSKI (red.): Język osobniczy jako przedmiot badań lingwistycznych. – Zielona Góra: Wydawnictwo WSP w Zielonej Górze, 15–21.
• CHOJAK Jolanta, red. (1994): Słownictwo estetyczne Cypriana Norwida. –Warszawa: Wydawnictwa UW.
• GÓRSKI Konrad, HRABEC Stefan, red. (1962–1983): Słownik języka Adama Mickiewicza. – Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, t. 1–11.
• GRZEGORCZYKOWA Renata (2007): Wstęp do językoznawstwa. –Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• HANDKE Kwiryna, red. (2002–2014): Słownictwo pism Stefana Żeromskiego. – Kraków–Poznań: UNIVERSITAS – Wydawnictwo Naukowe UAM, t. 1–16.
• KADYJEWSKA Anna, KORPYSZ Tomasz, PUZYNINA Jadwiga (2000): Chrześcijaństwo w pismach Cypriana Norwida. –Warszawa: Wydawnictwa UW.
• KĄŚ Józef (1986): Metody statystyczne w badaniach dialektologicznych. – Acta Universitatis Lodziensis, Folia Linguistica 12, 117–123.
• KLEMENSIEWICZ Zenon (1961): Jak charakteryzować język osobniczy? – [w:] Zenon KLEMENSIEWICZ, W kręgu języka literackiego i artystycznego. – Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 204–214 [artykuł z 1946 r.].
• KLEMENSIEWICZ Zenon (1982): Zagadnienia i założenia historii języka polskiego. – [w:] Zenon KLEMENSIEWICZ, Składnia, stylistyka, pedagogika językowa. – Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN, 639–697 [artykuł 1956 r.].
• KONECZNA Halina, DOROSZEWSKI Witold, red. (1965–1973): Słownik języka Jana Chryzostoma Paska. – Wrocław: Zakład Narodowy im. Ossolińskich, t. 1–2.
• KORPYSZ Tomasz (2010): Słowniki języka autorów jako typ opracowań leksykograficznych. – Poradnik Językowy 4, 51–71.
• KORPYSZ Tomasz, PUZYNINA Jadwiga (1998): – Wolność i niewola w pismach Cypriana Norwida. – Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• KOZŁOWSKA Anna (2013a): Indeks leksyki pisarza jako typ opracowania leksykograficznego. – Prace Filologiczne LXIV, cz. 1, 147–158.
• KOZŁOWSKA Anna (2013b): Od psalmów słowiańskich do rzymskich medytacji. O stylu artystycznym Karola Wojtyły. –Warszawa: Wydawnictwo UKSW.
• KUCAŁA Marian, red. (1994–2012): Słownik polszczyzny Jana Kochanowskiego. – Kraków: Wydawnictwo IJP PAN, t. 1–5.
• KUDRA Andrzej (2006): Idiolekt, idiostyl czy idiolektostyl?. – [w:] Magdalena PIETRZAK (red.): Osoba i osobowość – czynniki je kształtujące. Materiały z konferencji 9–11 maja 2005 r. – Łódź: Archidiecezjalne Wydawnictwo Łódzkie, 209–221.
• PUZYNINA Jadwiga, red. (1993): Słownictwo etyczne Cypriana Norwida, część 1: prawda, fałsz, kłamstwo. – Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• PUZYNINA Jadwiga, KORPYSZ Tomasz (2009–): Internetowy słownik języka Cypriana Norwida. – http://www.slownikjezykanorwida.uw.edu.pl.
• ŚLIWIŃSKI Władysław, red. (2016): Słownik osobliwości leksykalnych Stanisława Wyspiańskiego na materiale utworów dramatycznych. – Kraków: Libron.
• TELEŻYŃSKA Ewa (1994): Nazwy barw w twórczości Cypriana Norwida. –Warszawa: Wydawnictwa Uniwersytetu Warszawskiego.
• WITOSZ Bożena (2004): Lingwistyczna koncepcja idiolektów a problem tożsamości. – [w:] Włodzimierz BOLECKI, Ryszard NYCZ (red.): Narracja i tożsamość (I). Narracje w kulturze. – Warszawa: Wydawnictwo IBL PAN, 128–143.
• WITOSZ Bożena (2009a): Język osobniczy/idiolekt i/a (?) styl indywidualny/idiostyl. – [w:] Bożena WITOSZ, Dyskurs a stylistyka. – Katowice: Wydawnictwo Uniwersytetu Śląskiego, 249–255.
• WITOSZ Bożena (2009b): Stylistyka dyskursu – nowe horyzonty badań nad stylem autora. – [w:] Krzysztof MAĆKOWIAK, Cezary PIĄTKOWSKI (red.): Język i styl twórcy w kręgu badań współczesnej humanistyki. – Zielona Góra: Oficyna Wydawnicza Uniwersytetu Zielonogórskiego, 312–320.
• WOJCIECHOWSKA Anna (2000): Magdaleny z Kossaków Samozwaniec widzenie świata. –Warszawa: Wydawnictwo Naukowe PWN.
• WOŁOWSKA Katarzyna (2013): Parole potentielle w teorii Ferdynanda de Saussure’a. – Linguistica Copernicana 2, 77–90.