PL
Autorka artykułu zestawia ze sobą dwie próby przeciwstawienia się koncepcji Sein zum Tode Heideggera (przeżycie Jacquesa Derridy oraz „żyć aż do śmierci” Paula Ricoeura). Ich pozorna bliskość (deklarowana przez Ricoeura) jest inspiracją do dyskusji na temat pozytywności Derridiańskiej dekonstrukcji. Ricoeurowskie rozumienie życia wydaje się uniemożliwiać zrozumienie dekonstrukcji jako wierności innemu nie w jego tożsamości, lecz różnicy.