Makiawelizm edukacyjny w kontekście bezpieczeństwa podopiecznego w komunikacji społecznej – próba diagnozy

• Authors: Świeca Leszek J.
• Languages of publication: PL

Abstracts

Autorzy w artykule podjęli próbę zdiagnozowania zawodu nauczyciela w aspekcie natężenia cechy makiawelistycznych. Nauczyciel jako kategoria profesji publicznej należącej do grupy o szczególnej odpowiedzialności etycznej, wymaga też swoistych kompetencji społecznych i cech osobowych, wśród których cechy osobowości makiawelicznej w zasadzie dyskredytują osobę je przejawiającą jako nauczyciela. Stanowią bowiem rozpoznawalny, choć zwykle nieuświadomiony przez obserwatora, syndrom cech ujawniających się w zachowaniach, mogących modelować (i modelujących) cechy pokolenia wychowywanego (tu: uczniów). Uzyskany wynik poziomu natężenia makiawelizmu lokuje nauczycieli wśród zróżnicowanych i często wymagających tendencji manipulacyjnych w swej istocie profesji, na drugiej pozycji, co może budzić poważne obawy o bezpieczeństwo ucznia. Można zatem wnioskować, iż poziom makiawelizmu wśród nauczycieli jest relatywnie wysoki, co powoduje, że traktują oni jako uprawnione manipulowanie uczniem (teoretycznie dla jego dobra), cechuje ich niska empatia i chłód emocjonalny.

• Publisher: Wyższa Szkoła Bezpieczeństwa z siedzibą w Poznaniu
• Journal: Przegląd Naukowo-Metodyczny „Edukacja dla Bezpieczeństwa”
• Year: 2014
• Volume: 7
• Issue: 1(22)
• Pages: 307-325

Contributors

author

Świeca Leszek J.

• Uniwersytet Śląski w Katowicach

References

• Bałachnio A., Psychologia zdrady. Warszawa 2008
• Bartkowicz Z., Węgliński A., Lewicka A., Powinności i kompetencje w wychowaniu osób niedostosowanych społecznie. Lublin 2010
• Christie R., Geis F. L., Studies in Machiavellianism. New York 1970
• Draheim, S. E., Makiaweliczna osobowość niepełnoletniego świadka. Poznań 2004
• Forward S., Toksyczni rodzice. Warszawa 2006
• Frick P., O’Brien B., Wooton J., McBurnett K., Psychopathy and conduct problems in children. “Journal of Abnormal Psychology” 1994, nr 103
• Fromm E., Niech się stanie człowiek. Z psychologii etyki, Warszawa-Wrocław 2000
• Glass I., Toksyczni ludzie. Poznań 2004
• Goleman D., Inteligencja emocjonalna w praktyce. Poznań 1999
• Gray J. A., Wymiary osobowości a systemy emocjonalne. (w:) P. Ekman, R. Davidson (red.), Natura emocji. Gdańsk 1998
• Hare R., The Hare Psychopathy Checklist – Revised, NY: North Tonawanda 1991
• Hare R. D., Psychopathy: a clinical construct whose time has come, “Criminal Justice and Behavior” 1996, nr 23
• Harwas-Napierała B., Komunikacja interpersonalna w rodzinie. Poznań 2008
• Jarymowicz M., Makiawelizm – osobowość ludzi nastawionych na manipulowanie innymi. (w:) J. Reykowski (red.), Osobowość a społeczne zachowanie się ludzi. Warszawa 1976
• Meighan R., Socjologia edukacji. Toruń 1993
• Nowotniak J., Etnografia wizualna w badaniach i praktyce pedagogicznej. Kraków 2012
• Nowotniak J., Ukryty program szkolnej rzeczywistości. Szczecin 2002
• Pilch I., Osobowość makiawelisty i jego relacje z ludźmi. Katowice 2008
• Pospiszyl K., Psychopatia. Istota, przyczyny i sposoby resocjalizacji antysocjalności. Warszawa 1985
• Seligman M. E. P., Walker E. F., Rosenhan D. L., Psychopatologia. Poznań 2003
• Sillars A. L., Weisberg J., Conflict as a social sill. (w:) M. E. Roloff, G. R. Miller (red.), Interpersonal Processes. New Directions in Communication Research. Newbury Park, CA: 1987
• Wysocka E., Autorytazym, makiawelizm i nietolerancja jako wyznaczniki wyobrażeń młodych ludzi o życiu i świecie. Psychospołeczna perspektywa teoretyczna i empiryczne egzemplifikacje. (w:) K. Rędziński, E. Golbik, Edukacja w społeczeństwie ponowoczesnym. Gliwice 2010

Identifiers

ISSN

1899-3524